Beeld: Tatiana Syrikova via Pexels
Jitske’s dochter Ivy zit sinds dit jaar op de basisschool. Elke woensdagmiddag hoopt haar dochter met iemand te kunnen spelen maar dit lukt maar zelden. Moet ik me zorgen maken, vraagt Jitske zich af?
Jitske: “Sinds september zit mijn dochter Ivy op de basisschool. Een enorme mijlpaal, voor haar en voor mij. Ze vindt het fantastisch: nieuwe indrukken, nieuwe dingen leren en – het allerbelangrijkste – vriendjes en vriendinnetjes maken. Maar dat laatste blijkt lastiger dan gedacht. Vooral op woensdagmiddag, als ze dolgraag een speelafspraak wil maken, loopt ze keer op keer tegen teleurstellingen aan.
Op woensdagochtend kijkt ze hoopvol rond in de klas. Misschien vandaag? Misschien zegt iemand ‘ja’ als ze vraagt om te spelen? Soms lukt het, bijvoorbeeld met Isa, een lief meisje uit de klas. Maar Isa heeft ook andere vriendinnetjes en heeft ook al zwemles op woensdag.
‘Zal ze wel vriendinnen krijgen? Of blijft ze altijd dat meisje dat nét buiten de boot valt? Moet ik ingrijpen?’
Andere ouders doen nog helemaal niet aan speelafspraakjes op woensdag. Ze vinden hun kinderen nog te jong en ze hebben tijd nodig om bij te komen na een schooldag. Dat begrijp ik helemaal. En dan zijn er nog de kinderen die gewoon eerlijk – maar keihard – zeggen: ‘Ik wil niet met Ivy spelen.’
Ik weet dat Ivy een pittig karakter heeft. Ze weet precies wat ze wil en laat zich niet zomaar de kaas van het brood eten. Dat is een mooie eigenschap, maar ik zie ook dat het haar in de weg kan zitten. Niet elk kind kan of wil omgaan met haar bazigheid. En dat breekt mijn moederhart, want ze bedoelt het zo goed. Maar in de belevingswereld van een vierjarige is ‘nee’ niet zomaar een antwoord. Het is afwijzing, en dat doet pijn.
Elke woensdagmiddag hetzelfde ritueel: de hoop, de teleurstelling, en dan de tranen. ‘Waarom wil niemand met mij spelen?’ snikt ze. Ik troost haar, blijf nuchter. ‘Volgende week weer een kans’, zeg ik, terwijl ik haar knuffel. En ergens geloof ik dat ook echt. Dit is een fase, toch? Dit gaat over. Toch?
Maar naarmate het schooljaar vordert, begin ik me zorgen te maken. Zal ze wel vriendinnen krijgen? Of blijft ze altijd dat meisje dat nét buiten de boot valt? Moet ik ingrijpen? Speelafspraakjes meer sturen? Andere moeders appen? Of laat ik het op zijn beloop en vertrouw ik erop dat ze haar plek wel zal vinden?
Wat ik wil, is dat Ivy gelukkig is. Dat ze een vriendinnetje vindt met wie ze urenlang kan buitenspelen, gek doen en lachen. Maar dat kan ik niet voor haar regelen. Ze moet het zelf doen, op haar eigen manier, in haar eigen tempo. En tot die tijd blijf ik er nuchter onder. Min of meer.”
Je wilt kinderen niet buitensluiten, maar wat als je dochter van tien vastbesloten is om één meisje niet uit te nodigen voor haar kinderfeestje? Sarah zit met haar handen in het haar vanwege de verjaardagswensen van haar dochter. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.
Samen met zijn ex-man Rob, die inmiddels is overleden, heeft Leco van Zadelhoff een dochter genaamd Robbie. Zadelhoff was recent te gast bij het programma De Kist, waar zowel zijn voormalige relatie als zijn rol als vader centraal stonden.
