Kinderfeestjes. Het lijkt zo simpel: een slinger, taart en een stel uitgelaten kinderen. Maar dan komt hét moment: de uitnodigingen. En prompt zit je met een moreel dilemma waar Plato en Socrates hun wenkbrauwen bij opgetrokken zouden hebben. Want wie ga je wel en niet uitnodigen?
Sarah: “Mijn dochter wordt zes en mag een kinderfeestje houden. Dit jaar heeft ze gekozen voor een uitje naar een binnenspeeltuin. Klimrekken, glijbanen, ballenbakken – een kinderparadijs! In haar klas zitten tien meiden, waarvan ze er negen wil uitnodigen. Eén meisje wil ze niet vragen, omdat ze het daar niet goed mee kan vinden.
En daar wringt voor mij de schoen. Ik vind dat ze haar wél moet uitnodigen. Dan maar gewoon alle meiden uit de klas, om niemand buiten te sluiten. Maar mijn dochter is het daar niet mee eens. ‘Het is toch mijn feestje?’ zegt ze stellig.
Hier wordt het ingewikkeld. Moet ik haar keuze respecteren of haar begeleiden in sociale vaardigheden en empathie?
Ik besprak het met een vriendin. ‘Ze moet zelf kunnen kiezen’, zegt zij. ‘Je wilt niet dat ze mensen uit verplichting uitnodigt. Dan leer je haar dat aardig zijn een transactie is.’ Klinkt wijs. Maar later sprak ik een andere moeder, die zei: ‘Kinderen hebben nog geen verfijnd gevoel voor sociale nuances. Soms moeten wij ze daarin begeleiden.’ Tja, ook daar zit wat in.
Ik heb nog een poging gedaan om mijn dochter te overtuigen. ‘Misschien heeft ze gewoon een kans nodig om leuk te doen. En stel je voor hoe zij zich voelt als ze als enige niet wordt gevraagd. Dat zou jij toch ook niet leuk vinden?’ Maar mijn dochter is vastberaden. Ze vindt haar niet leuk.
Mijn dochter blijft dus bij haar standpunt, maar ik heb het er moeilijk mee. Wat zouden jullie doen als moeder zijnde?”
Dat kinderfeestjes soms vraagtekens oproepen kan Saïda beamen. Haar zoontje kwam namelijk thuis met een huisdier dat hij gewonnen had op een kinderverjaardag. Lees hier meer over haar bizarre ervaring.
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
