Beeld: Getty Images
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Sonia (33) is alleenstaand moeder van James (4) en Morris (1).
“Bijna al het speelgoed van mijn kinderen is gekregen, voor hun kleding geldt hetzelfde. Zelfs voor mijn kinderwagen heb ik niets betaald. Ik kom rond door giften van vrienden, kennissen en de overheid. Mijn dankbaarheid is groot, maar mijn schuldgevoel houdt me ’s nachts wakker.
Vijf maanden zwanger was ik, toen de vader van mijn jongste zoon van de ene op de andere dag verdween. We woonden niet samen, waren het wel van plan, maar terwijl hij mijn buik zag groeien, groeide zijn weerstand tegen het idee van het vaderschap. De man met wie ik mijn oudste zoon kreeg was een scharrel met wie ik zodra we ontdekten dat ik zwanger was afsprak dat hij geen verantwoordelijkheid hoefde te dragen. Ik wilde het kind houden, hij niet. Prima, dan deed ik het in mijn eentje. Maar met de vader van Morris was dat andere koek.
Lees ook – Petra leeft met haar gezin van giften: ‘We krijgen best veel kritiek’ >
Inmiddels loopt een procedure om kinderalimentatie af te dwingen bij de vader van Morris, maar dat levert vooralsnog niets op. Met mijn baan als verzorgende verdien ik net boven het minimumloon. Onze sociale huurwoning is relatief betaalbaar, maar met de zorg voor mijn kinderen in mijn eentje kom ik amper rond. Gelukkig krijg ik allerhande toeslagen. Zonder die zou ik het al helemaal niet redden.
De kinderwagen kreeg ik van een vriendin van mijn oudste zus, meubels voor de babykamer komen gratis van Marktplaats en heb ik zelf opgeknapt met een lik verf – je verbaast je over wat je gratis kunt vinden op verkoopsites. Mijn ouders steunen me wekelijks met een volle boodschappentas, inclusief luiers.
“Ik leef voortdurend met een steen in mijn maag”
Hartverwarmend en ik spreek mijn dankbaarheid in woord en gebaar uit. Maar tegelijkertijd voel ik me mislukt als moeder. Wie kan nou niet alleen voor haar kinderen zorgen? Ik leef voortdurend met een steen in mijn maag. Ik kan de giften niet missen, maar hoe maak ik het schuldgevoel draaglijk?”
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
