Beeld: GettyImages
Van eenhoorns tot Elmo en van Paw Patrol tot prinsessen. Elke peuter komt in een fase waarin hij of zij enthousiast wordt van specifieke dingen. Daarom delen we iedere week een leuke peuterpassie van onze lezers, want soms zijn ze wel héél bijzonder.
Deze week deelt Berlinde (37) de peuterpassie van Moïse (3). Dochterlief heeft namelijk een fascinatie voor de maan.
Berlinde: “Mijn peuter is pas drie jaar oud, maar bij haar draait alles om dat mysterieuze lichtbolletje.
Ik weet nog precies op welk moment ik haar bewondering voor de maan opmerkte. Op een avond, toen we laat thuiskwamen en het al donker was, droeg ik Moïse, met haar slaperige hoofdje tegen mijn schouder, van de auto naar de voordeur. ‘Kijk, mama! Een lampje in de lucht!’ riep ze ineens, wijzend naar boven. En ja hoor, daar hing-ie: de volle maan, helder en betoverend. Sindsdien wil ze elke avond naar buiten om de maan te bekijken.
Na een tijdje werd het een heus ritueel: pyjama aan, tanden poetsen en nog even zwaaien naar de maan. Met haar neus geplakt tegen het raam maakt ze met haar warme adem een wazige cirkel op het glas. ‘Ik zie ‘m al, mama! Nu lijkt ie op een banaan!’ roept ze dan enthousiast. Toen ze erachter kwam dat de maan ook kan verdwijnen (eerlijk, ik heb dat niet slim aangepakt door op een mistige avond met haar naar buiten te lopen), volgde een half uur intens verdriet. ‘Komt-ie nooit meer terug?!’ Pas na een moeizaam verhaal over maanfasen, de aarde en schaduwen kon ze eindelijk slapen.
Niet alleen Moïse, maar ook ik leer veel over de maan. Want ja, je moet mee in de passie van je kind, toch? We hebben inmiddels een stapel prentenboeken over het natuurfenomeen. Haar grote favoriet? Ik wil de maan. Ze heeft ook een maanlampje die ‘s avonds over haar waakt en elke nacht zingen we – hoe kan het ook anders – In de maneschijn.
Laatst zat Moïse bij mij op schoot en vroeg ze met haar liefste stemmetje of ik morgen met haar naar de maan wilde wandelen. Haar oogjes begonnen te glinsteren toen ik haar meer uitlegde over raketten en astronauten. ‘Ik word later ook attonaut’, riep ze met de absolute overtuiging van een driejarige. Ik knikte en zei dat dat een fantastisch plan is.
Haar peuterpassie is niet alleen aandoenlijk, ik moest er afgelopen week zelfs van huilen. Het was een dinsdagavond waarop ik mij wat opgejaagd voelde door te veel werk en te weinig energie. Terwijl Moïse – zoals altijd – bij het raam stond te zwaaien naar de maan, trok ze aan mijn hand en zei ze: ‘Mama, kom kijken.’ Toen ik uiteindelijk naast haar stond, fluisterde ze: ‘De maan is ook van jou hoor’.
Ik raakte betoverd door mijn eigen kind. Haar woorden maakten mijn hele dag weer goed. Stiekem hoop ik dat haar fascinatie voor de maan nooit zal verdwijnen en dat ik – met haar aan mijn zijde – altijd mag blijven genieten van dat ‘lampje in de lucht’.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van de sinds zaterdag vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) ontbreekt nog altijd elk spoor. De politie zet het onderzoek voort en benadrukt dat de zaak topprioriteit heeft. Ook meldt de woordvoerder dat er intensief contact is met de Duitse autoriteiten.
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Stel je voor: een anticonceptiepil die wél z’n werk doet, maar zónder al die vervelende bijwerkingen waar veel vrouwen normaal gesproken een hele dag chagrijnig van worden. Geen moodswings, geen opgeblazen buik, geen hoofdpijn.
Tanja Jess stond deze week stil bij een bijzonder moment: haar dochter Alice is 22 jaar geworden. Op Instagram deelde de actrice een emotionele post over haar oudste kind, die transgender is.
Je peuter leert praten, awww, zo schattig. En al die woorden die ze nog net niet helemaal goed uitspreken, ook al zo schattig. Nou ja, in de meeste gevallen. Soms is ook behoorlijk gênant. En hilarisch. Voor anderen, dan.
Je tiener komt thuis met een rapport dat op zijn zachtst gezegd ‘ruimte voor groei’ laat zien. De instinctieve reflex van veel ouders? Iets afpakken waar het kind wél om geeft. Dan zullen ze wel moeten, is de gedachte.
