Beeld: GettyImages
Van eenhoorns tot Elmo en van Paw Patrol tot prinsessen. Elke peuter komt in een fase waarin hij of zij enthousiast wordt van specifieke dingen. Daarom delen we iedere week een leuke peuterpassie van onze lezers, want soms zijn ze wel héél bijzonder.
Deze week deelt Berlinde (37) de peuterpassie van Moïse (3). Dochterlief heeft namelijk een fascinatie voor de maan.
Berlinde: “Mijn peuter is pas drie jaar oud, maar bij haar draait alles om dat mysterieuze lichtbolletje.
Ik weet nog precies op welk moment ik haar bewondering voor de maan opmerkte. Op een avond, toen we laat thuiskwamen en het al donker was, droeg ik Moïse, met haar slaperige hoofdje tegen mijn schouder, van de auto naar de voordeur. ‘Kijk, mama! Een lampje in de lucht!’ riep ze ineens, wijzend naar boven. En ja hoor, daar hing-ie: de volle maan, helder en betoverend. Sindsdien wil ze elke avond naar buiten om de maan te bekijken.
Na een tijdje werd het een heus ritueel: pyjama aan, tanden poetsen en nog even zwaaien naar de maan. Met haar neus geplakt tegen het raam maakt ze met haar warme adem een wazige cirkel op het glas. ‘Ik zie ‘m al, mama! Nu lijkt ie op een banaan!’ roept ze dan enthousiast. Toen ze erachter kwam dat de maan ook kan verdwijnen (eerlijk, ik heb dat niet slim aangepakt door op een mistige avond met haar naar buiten te lopen), volgde een half uur intens verdriet. ‘Komt-ie nooit meer terug?!’ Pas na een moeizaam verhaal over maanfasen, de aarde en schaduwen kon ze eindelijk slapen.
Niet alleen Moïse, maar ook ik leer veel over de maan. Want ja, je moet mee in de passie van je kind, toch? We hebben inmiddels een stapel prentenboeken over het natuurfenomeen. Haar grote favoriet? Ik wil de maan. Ze heeft ook een maanlampje die ‘s avonds over haar waakt en elke nacht zingen we – hoe kan het ook anders – In de maneschijn.
Laatst zat Moïse bij mij op schoot en vroeg ze met haar liefste stemmetje of ik morgen met haar naar de maan wilde wandelen. Haar oogjes begonnen te glinsteren toen ik haar meer uitlegde over raketten en astronauten. ‘Ik word later ook attonaut’, riep ze met de absolute overtuiging van een driejarige. Ik knikte en zei dat dat een fantastisch plan is.
Haar peuterpassie is niet alleen aandoenlijk, ik moest er afgelopen week zelfs van huilen. Het was een dinsdagavond waarop ik mij wat opgejaagd voelde door te veel werk en te weinig energie. Terwijl Moïse – zoals altijd – bij het raam stond te zwaaien naar de maan, trok ze aan mijn hand en zei ze: ‘Mama, kom kijken.’ Toen ik uiteindelijk naast haar stond, fluisterde ze: ‘De maan is ook van jou hoor’.
Ik raakte betoverd door mijn eigen kind. Haar woorden maakten mijn hele dag weer goed. Stiekem hoop ik dat haar fascinatie voor de maan nooit zal verdwijnen en dat ik – met haar aan mijn zijde – altijd mag blijven genieten van dat ‘lampje in de lucht’.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
