Fotografie: Daisies Fotografie
Estelle Baars (27) is verpleegkundige en werkt daarnaast als nachtnanny. Ze is getrouwd met Christiaan (28) en moeder van Aimée (3).
“Laat mij die nachten maar doen, dacht ik na de geboorte van Aimée. Als verpleegkundige was ik met nachtdiensten wel wat gewend. Maar al na een week realiseerde ik me dat een baby andere koek is.
Bij een nachtdienst ga je in één keer door en kun je daarna slapen, maar als kersverse ouder weet je dat de volgende nacht net zo ruk zal zijn en word je tussen de voedingen door steeds wakker, wat het zwaarder maakt. Nu grap ik weleens: ‘Als ik toen geweten had dat er een nachtnanny bestond, had ik een tweede hypotheek afgesloten om haar de hele week in te schakelen.’
Ik hoorde van het fenomeen toen Aimée twee was: enkele collega’s bleken naast hun baan in het ziekenhuis als nachtnanny te werken. Ik dacht meteen: dat lijkt mij ook wel wat. Bizar ja – Aimée sliep pas net een halfjaar redelijk door – maar iets in mij zei dat ik ervoor moest gaan. Ik ben enorm zorgzaam en het idee dat ik ouders kon helpen die mentaal gesloopt zijn, vond ik gewoon fantastisch.
Chris dacht eerst dat het een bevlieging was, maar ging uiteindelijk akkoord. Wat scheelt is dat de fase van luierwissels en voedingen bij Aimée voorbij was. Ze komt nog weleens ’s nachts, maar kruipt dan tussen ons in en slaapt verder.
Lees ook – Laura is nachtnanny: ‘Echt niet alleen voor mensen met veel geld’ >
Sinds begin dit jaar werk ik bij Nannies at Night. Eerst bij verschillende gezinnen thuis, maar tegenwoordig ben ik één tot twee nachten per week bij een vast gezin met een baby. Ik start rond elven en ga om acht uur ’s ochtends weer naar huis. Met een katergevoel, want waar collega’s tussen de flessen door slapen, lukt mij dat niet. Ik dommel in een ander bed met vreemde geluiden hooguit even weg.
Thuis probeer ik wat te rusten als Aimée naar de opvang is. Zo niet, dan kan het drama zijn: kom ik binnen en heeft Aimée net een woede-aanval, terwijl Chris in de woonkamer in een meeting zit. Hij snelt vervolgens naar zijn werkkamer en ik moet mijn best doen om tot tien te tellen. Soms schiet ik sneller uit mijn slof dan me lief is.
Gelukkig kan ik mijn rooster in het ziekenhuis zelf inplannen en werk ik daar maar twee tot drie nachten per maand. Zolang ik voldoening haal uit het nannywerk, wil ik het blijven combineren. Niets is mooier dan moeders die mij de volgende ochtend uitgerust begroeten en er weer tegenaan kunnen. Dat ik daardoor zelf brak ben, soit. It takes a village to raise a child, toch?”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
