Constance Hall geeft toe: ze scheldt in het bijzijn van haar vijfjarige zoon. En dat hij er af en toe ook een scheldwoord uitgooit, vindt ze niet erg.
Waarom niet? Dat legt ze uit in een post op Facebook, die al duizenden keren is geliket.
‘Ik scheld waar mijn kinderen bij zijn, maar nooit tégen iemand’, schrijft ze. ‘Mijn kinderen wisten dat zij geen schunnige woorden mochten gebruiken, tot mijn zoon er recent toch een paar uitgooide. Ook zijn vrienden vonden het cool om ineens ‘fuck’ te zeggen.’ Maar of Constance hiermee zit? Totaal niet. ‘Ik kan het hem verbieden, maar ik realiseer me dat mijn zoon een leeftijd heeft bereikt waar vrienden een grotere invloed op elkaar hebben dan ik op hem heb: ze kopieëren elkaar.’
Lees ook
Column Anke: Je mag best fuck zeggen als je het uitspreekt als fak >
En daarom heeft Constance besloten om niet het slechte gedrag, maar het goede gedrag van zijn vrienden aandacht te geven. ‘Ik geef aan hoe lief ik het vind van zijn vriend dat-ie zijn drinkfles heeft uitgeleend. Dat het mooi was om te zien hoe weer een andere vriend een jonger kind hielp en hoe leuk de grapjes van zijn vriendin zijn.’ Natuurlijk vindt de moeder het belangrijk om aan te geven dat schelden niet stoer is, maar niet zo belangrijk als het belonen van goed gedrag.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
