Wie denkt dat alleenstaande ouders op ‘kindvrije dagen’ direct met de beentjes omhoog kunnen, heeft het mis. Na de scheiding zag Diana haar takenlijst en mentale last verdubbelen. “Je moet het allemáál doen. In je eentje.”
Lees verder onder de advertentie
Sinds haar scheiding wonen Diana’s kinderen vier dagen bij haar en drie dagen bij hun vader. In haar column tackelt ze meteen een veelgehoorde opmerking. “Je denkt misschien dat ik de dagen waarop mijn kinderen er niet zijn pauze heb. Nou, laat ik duidelijk zijn: alleenstaande ouders hebben geen pauze. Nooit.”
Lees verder onder de advertentie
In je eentje
Toch krijgt Diana van vriendinnen regelmatig de vraag waarom ze niet gewoon een dag vrij kan nemen om te winkelen. “Ze begrijpen niet dat je als alleenstaande ouder nooit maar één taak hebt. Je moet het allemáál doen. In je eentje.” Er komt daardoor geen eind aan haar to-dolijstjes. “Na mijn scheiding verdubbelde niet alleen de werkdruk, maar ook de mentale last,” vertelt ze. “Er is geen andere volwassene om de financiën mee te bespreken. […] Er is niemand om de verantwoordelijkheid mee te delen of in te grijpen als ik een pauze nodig heb.” En die mentale last? Die verdwijnt niet op magische wijze als de kinderen naar hun vader gaan. Thuis is het misschien stiller, maar niet in haar hoofd. “Het is niet alsof je het deel van je brein dat aan je kinderen is gewijd gewoon kunt uitschakelen.”
Omdat Diana’s kinderen vaker bij haar zijn, komen de meeste taken op haar bordje terecht. Tandartsafspraken maken, helpen bij het huiswerk of praten over gevoelens: ze regelt het allemaal. En als Diana dan éven rust nodig heeft, komt dat hardnekkige schuldgevoel om de hoek kijken. Er is immers altijd wat te doen. “Bovendien wil ik de stress voor mijn kinderen verbergen. […] Ik wil dat ze nooit het gevoel hebben dat ze een last voor me zijn, want dat zijn ze absoluut niet. Het is gewoon vermoeiend en het voelt alsof ik constant faal.” Tegen andere alleenstaande ouders die hiermee worstelen zegt ze: “Je bent niet alleen.”
Iedere ouder kent het: die momenten waarop je kiest tussen je kind aankleden naar maatschappelijke normen of gewoon de vrede bewaren. Tot iemand anders je er subtiel op wijst dat je misschien een grens bent overgegaan.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Lizzy (36). Ze piekert over haar financiën en waar ze verstandig aan doet: herinneringen of geld sparen voor haar kinderen.
De Braziliaanse moeder Carol Canineu, moeder van drie, herinnert zich het moment nog goed: haar zesjarige dochter liet een bakje yoghurt over de bank vallen. Ze stond op het punt om uit te barsten, maar hield zichzelf tegen.