‘Mijn zoon heeft geduimd tot zijn tiende’

Drie vingers tegelijk

Katie legt uit hoe het duimen bij haar jongste zoon al heel vroeg begon: ‘Hij begon al op jonge leeftijd met zijn hand en huilde als hij die niet helemaal in z’n mond kreeg. In het begin zoog hij aan drie vingers tegelijk.’

De twee andere kinderen van Katie waren verslingerd aan hun fopspenen. ‘Als die kwijt waren, was er paniek. Maar mijn jongste kon zichzelf geruststellen met z’n duim en viel erdoor in slaap, heel handig.’

Lees ook:
6x tips om duimen af te leren >

Snoepjes

Maar toen de jongen op zijn zesde en zelf zijn achtste nog steeds duimde, ging Katie zich zorgen maken. ‘Ik vroeg de kinderarts of het nog wel goed was dat hij duimde – maar ik hoefde me geen zorgen te maken. Hij zou vanzelf stoppen, zei ze. Toch probeerde ik hem op zijn achtste met snoepjes en allerlei andere oplossingen al direct te laten stoppen – ik werd gek van dat geduim. Maar niets hielp.’ 

In haar omgeving vonden mensen het abnormaal en zeiden ze tegen Katie dat ze hem moest straffen om hem te laten stoppen. ‘Dat deed ik niet, maar mijn grootste zorg was dat hij zijn zelfrespect zou kunnen schaden. Of dat hij het deed om met angst om te gaan.’

Knop om

De kinderarts kreeg echter gelijk: haar zoon stopte op een dag vanzelf. ‘Alsof de knop omging’, zegt Katie. ‘Ik heb lang gedacht dat ik iets fout deed. Dat ik hem niet genoeg had laten slapen en dat hij z’n vingers nodig had om te kalmeren. Of dat ik hem niet genoeg aandacht had gegeven. Maar ik zat ernaast. Hij is oké – er is niets met ‘m aan de hand en met z’n tanden en mond gaat het ook prima.’

Haar boodschap aan andere ouders: ‘Ga niet zeuren en probeer je kinderen niet van het duimen af te krijgen. Ze stoppen vanzelf wanneer ze er klaar voor zijn.’