Beeld: Nine IJff
Derya Özugur (43) is getrouwd en heeft twee kinderen (12 en 14 jaar). Ze is trouwambtenaar en heeft zich gespecialiseerd in Turks-Nederlandse bruiloften.
“Twintig jaar geleden trouwde ik zelf. Het was niet de dag zoals ik die graag had willen hebben en ook bij andere ceremonies, waaronder die van een goede vriendin en van mijn stiefbroer, miste ik het enthousiasme en de passie bij de trouwambtenaar. Dat wilde ik anders doen. Ik gun andere bruidsparen wél een huwelijksceremonie waaraan over vijftig jaar nog steeds met plezier wordt teruggedacht. Mijn dochter zei laatst: ‘Ik wil ook trouwambtenaar worden, want mama komt altijd blij thuis.’ Dat maakt me trots.
Lees ook – Carola werd verliefd op de juf van haar zoon: ‘Inmiddels zijn we een jaar samen’ >
Als trouwambtenaar heb ik meer dan 250 ceremonies mogen leiden. Ik ben Turks van origine, in onze cultuur gaat een bruiloft gepaard met pracht en praal, toeters en bellen. De ceremonie is dan meer een formaliteit tussen alle feestelijkheden in. Ik zorg voor een andere blik op het gebeuren. Ik laat de tijd even stilstaan en zorg ervoor dat woorden echt een waarde krijgen. Dat gevoelens die normaal onuitgesproken blijven nu wel hardop klinken. Ik leef me helemaal in het bruidspaar in. Ik lees geen standaard verhaaltje op over hun eerste ontmoeting en de eerste keer handen vasthouden. Liever breng ik onder woorden wat de keuze om voor altijd bij elkaar te blijven met hen doet. Mijn enthousiasme doet de rest, denk ik.
“Ik laat de tijd even stilstaan en zorg ervoor dat woorden echt een waarde krijgen. Dat gevoelens die normaal onuitgesproken blijven nu wel hardop klinken”
Ha, ik moet toegeven: op een grote Turkse bruiloft krijg je de mensen nooit écht stil. Maar mij lukt het toch, door een ceremonie niet als statisch te beschouwen. Huilt er iemand, dan stel ik daar een vraag over. Op die manier maak ik gebruik van het moment. Mooi is als ik sterretjes zie in de ogen van het bruidspaar wanneer ik ze toespreek of als ze me een omhelzing geven. Dan weet ik dat ik als ceremoniële matchmaker de juiste snaar heb geraakt.
Er is ook een lastige kant aan het vak: ik opereer in mijn eentje en dat maakt me kwetsbaar. Toen een van mijn liefste tantes vorig jaar overleed moest ik diezelfde dag nog een vrolijke ceremonie leiden. Ik deed mijn make-up, trok mijn toga aan en stond er als trouwambtenaar. The show must go on. Het bruidspaar krijgt altijd de beste versie van mij.” Dit artikel staat in de Kek Mama Liefdesspecial 2022. Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
