Beeld: Pexels
Luna (32) wil niets liever dan een liefdevol co-ouderschap na haar breuk. Maar als afspraken stroef verlopen en oud zeer opspeelt, blijkt dat moeilijker dan ze had gehoopt.
Luna: “Ik had de knoop doorgehakt. De relatie werkte niet meer en het voelde niet eerlijk tegenover onszelf, maar vooral niet tegenover Morris en Micky, om zo door te blijven gaan. Dus koos ik voor eerlijkheid. Wat ik hoopte, was dat we in goede verstandhouding uit elkaar konden gaan. Dat we, ondanks alles, samen ouders zouden blijven. In theorie stonden we daar allebei achter. In de praktijk gaat het moeizamer dan ik had gehoopt.
De afspraken over co-ouderschap liggen er. Alles is netjes verdeeld en op papier klopt het. Maar er hangt spanning in de lucht als we elkaar spreken. Kleine steken, korte antwoorden. Geen openlijke ruzie, maar ook geen warmte. Ik snap het wel. Hij heeft nog verdriet, misschien ook boosheid. En ik weet dat ik degene ben die is weggegaan.
Toch maakt het het ingewikkeld. Soms moet ik drie keer vragen of we tijden kunnen afstemmen omdat er schoolactiviteiten zijn. Soms krijg ik geen bericht terug als ik iets praktisch wil overleggen. En hoewel we allebei weten dat het niet om ons gaat, maar om de kinderen, sijpelt het toch overal tussendoor.
Een paar weken geleden liep het echt mis. Hij had voor de meivakantie een vakantie met Morris en Micky geboekt, zonder dat we het goed hadden afgestemd. Ik hoorde het pas van de kinderen zelf, een week voor vertrek. Terwijl ik ook plannen had gemaakt om dingen met de kinderen te doen in de meivakantie, plannen waar ik ook rekening mee had gehouden in mijn werkrooster.
Toen ik hem erop aansprak, haalde hij zijn schouders op. Hij vond dat ik het wel had kunnen weten. We kregen een discussie, maar uiteindelijk slikte ik mijn boosheid in. Uiteindelijk paste ik me aan, want ik wilde de kinderen niet belasten. Maar het deed pijn — niet alleen om de plannen, maar om het gevoel dat overleg er soms niet meer toe doet. Zelfs niet over de meivakantie.
Voor Morris en Micky probeer ik het licht te houden. Ze zijn nog klein, ze moeten zich veilig voelen bij ons allebei. Daarom blijf ik vriendelijk, blijf ik uitleggen, blijf ik hopen dat het met de tijd beter wordt. Want ik geloof er nog steeds in dat we samen goed ouders kunnen zijn. Het gaat ook niet om deze vakantie, maar om het overleggen.
We leren onderweg, met vallen en opstaan. Ik ben ook niet de perfecte co-ouder. Maar ik blijf hopen dat op een dag niet alleen de kinderen zich vrij en blij tussen ons in bewegen, maar wij ook in staat zijn elkaar gewoon weer als mede-ouder te zien.”
Ex-juf onthult wat ze altijd tegen de ouders van haar leerlingen wilde zeggen maar niet durfde. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Jasmijn van groep 7. Ze ondernam actie toen een leerling altijd met een lege broodtrommel zat.
Ze zijn speels, impulsief en hebben een hekel aan regels. Sommige vaders lijken verdacht veel op hun eigen kinderen: altijd zin in lol, nooit zin in opruimen. Jawel, vaders met deze sterrenbeelden zijn eigenlijk gewoon grote kinderen.
Sophie (38), rechercheur bij de Nationale Politie (27 uur per week), single en moeder van zoon Morris (2).
Iedereen roept altijd hoe belangrijk insmeren met zonnebrand is. Maar Sanne (41) doet het niet. Bewust niet. “Omdat ik geloof dat mijn kind die zon keihard nodig heeft.”
Nee niet in Disneyland, Walibi of Europapark vind je de hoogste en snelste achtbaan van Europa. Waar dan wel? Nou, in PortAventura World.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
