
Elise: ‘We zwaaiden blij naar papa in de zee, niet wetende wat zich echt afspeelde’
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
De dochter van Nina werd uitgenodigd voor een Halloween feestje. Wat een gezelligheid! Of toch niet? Na het kinderfeestje had ze namelijk nog lang nachtmerries.
Nina: “Toen ik mijn 7-jarige dochter Ayla ophaalde van het verjaardagsfeestje van haar klasgenootje Liam, verwachtte ik een blij meisje. Wat ik echter aantrof, was een bleek gezichtje met betraande ogen. Ayla klampte zich aan me vast, fluisterend dat ze meteen naar huis wilde.
Het feestje had een Halloween-thema en iedereen mocht eng verkleed komen. Hoewel ik bij de uitnodiging al twijfels had — die zag er vrij creepy uit — dacht ik ook: hoe eng kan een feestje voor 7-jarigen nou werkelijk zijn?
We hadden samen een schattig heksenkostuum uitgezocht, compleet met glitterende toverstok. Ayla reed in de middag met een vriendinnetje mee en ik zou de meiden later die dag weer ophalen. Wat ik dus niet had gezien, was dat het huis van Liam was omgetoverd tot een waar spookhuis, met levensechte skeletten, donkerrode “bloedspetters” op de muren en zelfs een levensgrote, bewegende clownspop die onverwacht achter een hoek tevoorschijn sprong.
De moeder van haar vriendin had het wel gezien, maar in daglicht. Toen viel het volgens haar wel mee. Later werden echter alle lichten uitgezet, waardoor het binnen helemaal donker was en overal enge geluiden klonken. Ayla vertelde me dat ook de tuin was omgetoverd tot begraafplaats, met grafstenen waaruit handen omhoog staken. Ik had toch meer iets verwacht als spinnen-cupcakes bakken en heksenhoedjes knutselen.
Die avond weigerde Ayla alleen naar bed te gaan. Ze klampte zich vast aan mij en zelfs toen ze eindelijk in slaap viel, werd ze om de haverklap huilend wakker, roepend dat de ‘enge man’ haar zou pakken. Dit patroon herhaalde zich wekenlang. Ik heb haar maanden bij ons in bed laten slapen. Elke schaduw was een monster en elke onverwachte beweging maakte haar bang.
Ik begrijp dat Halloween om een beetje griezelen draait, maar ik vond dat het feestje duidelijk niet was afgestemd op de leeftijd van de kinderen. Ik besloot het na een week twijfelen toch aan te geven bij Liams moeder, het moest me van het hart. Ze was verrast door mijn verhaal, want ik was de enige met een “klacht”. Ze gaf toe dat het inderdaad een beetje aan de enge kant was, maar dat de kinderen het allemaal leuk leken te vinden. Mijn dochter was volgens haar gewoon niet zoveel gewend. Al vond ze het ook wel echt sneu voor haar.
Tja, misschien is mijn meisje ook wel wat banger aangelegd. Maar ik blijf erbij: Halloween mag best een beetje spannend zijn, maar kinderen van zeven zouden na een feestje met een lach in slaap moeten vallen en niet met tranen.”
Mirna’s dochter was als enige niet op een feestje uitgenodigd. Dat komt hard aan. Haar verhaal lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!