Fotografie: Judith Anna Pronk
Als een vader zijn eigen baby baart kijkt de wereld weleens verbaasd op. Transgender ouders lopen nog altijd tegen verouderde wetgeving en stigma’s aan.
Ruben (26) droeg zijn kinderen Ties (6) en Tuur (3) zelf. Hij heeft een omgangsregeling met hun moeder.
“Op het schoolplein ben ik gewoon Ruben, de vader van Ties en Tuur. Soms krijg ik vragen; ben ik niet bang dat mijn kinderen gepest worden met hun transgender vader en hun genderneutrale opvoeding? Het zijn vaak vragen vanuit eigen onwetendheid en angst, en daar antwoord ik altijd open op. School vroeg juist geïnteresseerd naar informatieve boekjes voor kinderen. Het opmerkelijkst vinden mensen meestal dat ik een alleenstaande – hoewel verloofde – vader ben. Dat vinden ze óf zielig óf geweldig.
Mijn ex Sam en ik waren jong toen we onze oudste kregen: ik was 19, zij 21. Op de natuurlijke manier, Sam is ook transgender. Mijn hele leven had ik al een kinderwens, maar die wilde ik niet vervullen als ik al testosteron zou gebruiken – ook al kon ik daar volgens de artsen probleemloos tijdelijk mee stoppen. Dat zette druk achter het zwanger worden, want mijn transitie uitstellen was voor mij in psychisch opzicht geen optie.
Niemand keek me raar aan met mijn zwangere buik, alleen het ziekenhuispersoneel tijdens de poliklinische bevalling vond onze situatie nogal speciaal. Ik wilde alleen geen borstvoeding geven – of chest feeding, zoals veel trans en non-binaire personen dat liever noemen. Dat riep te veel dysforie op, het gevoel dat mijn lichaam niet bij me paste.
Doordat ik voor de zwangerschap van Tuur inmiddels met testosteron was begonnen en me met mijn lagere stem en spiermassa meer mezelf voelde, lukte het wel. Na veertien maanden chest feeding heb ik mijn borsten laten verwijderen. Nu voelt mijn lichaam eindelijk als het mijne.
Lees ook – Genderneutraal opvoeden: ‘Voor ons is dat vanzelfsprekend’ >
Mijn genderidentiteit speelt zeker een rol in mijn ouderschap. Een trans vader die zijn eigen kind draagt is echt iets anders dan een zaadleverende cis man: iemand die zich comfortabel voelt bij het geslacht waarmee hij is geboren. Het geeft nu eenmaal een andere band.
“Probeer alleen maar eens een kraampakket aan te vragen bij de verzekering, als man in verwachting”
Op de ziekenhuisdossiers van de kinderen sta ik vermeld als vader, op hun geboorteaktes ook als ‘moeder waaruit het kind geboren is’. Hun moeder is voor de wet hun vader. En probeer alleen maar eens een kraampakket aan te vragen bij de verzekering, als man in verwachting.
Voor de kinderen is het normaal dat ze uit de buik van papa komen. Andere kinderen staan er niet bij stil. Vragen hooguit: is dat waar? Als ik dan uitleg dat ik geboren werd met een meisjeslichaam terwijl ik eigenlijk een jongen ben, zijn ze volmaakt tevreden.”
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
