Eigen beeld
Het is een bijzondere kerst voor Monique Westenberg en haar gezin. Niet alleen blaast ze 47 kaarsjes uit; ook de hele familie schuift aan tijdens het diner. ‘Eindelijk, zoals ik het altijd in mijn hart had bedacht.’
“Gek op kerst ben ik zeker, ik ben een kerstkind. Letterlijk, want op tweede kerstdag ben ik jarig. Al vier ik mijn verjaardag normaal gesproken eigenlijk nooit. Mensen kunnen vaak toch niet; ze hebben allerlei verplichtingen met familie of schoonfamilie. De afgelopen jaren waren we meestal bij andere mensen, waar we vooral gewoon kerst vierden. Dit jaar is het anders: ik vier het wel. Ik heb de uitnodigingen ruim op tijd verstuurd, voordat iedereen al andere plannen had. Ik kijk er enorm naar uit, zeker omdat we voor het eerst met z’n allen samen zijn.”
“Mijn familie en die van André zijn erbij op tweede kerstdag. Roxeanne en haar gezin schuiven ook aan; de nichtjes en neefjes vieren ook voor het eerst kerst met elkaar. Toen ik de uitnodiging verstuurde en iedereen volmondig ‘ja’ zei, voelde dat zo goed. Yes, eindelijk, dacht ik. Is dít dan het moment dat ik altijd in mijn hart had bedacht?! Ik wist dat we op een dag weer met z’n allen aan de kersttafel zouden zitten. Het heeft een hele tijd geduurd, maar het is nu eindelijk zoals het hoort te zijn. Hoe het kerstdiner eruit gaat zien? We gaan lekker met z’n allen uit eten in een leuk restaurant!”
Het heeft een hele tijd geduurd, maar het is nu eindelijk zoals het hoort te zijn
“Kerst mag van mij wel een beetje kneuterig zijn. Kerstfilms kijken, All You Need Is Love – waarbij ik altijd moet janken, haha – en natúúrlijk gourmetten. Ik kan me geen kerst heugen dat we niet hebben gegourmet. Dat zit er van kinds af aan al in. Zo gezellig vind ik dat, met z’n drietjes aan tafel met die pannetjes. Toen mijn oma nog leefde, waren we daar altijd op kerstavond. Dat begon altijd pas laat, als de helft van de familie naar de kerkmis was geweest. Mijn opa dekte dan de tafel, de kinderen hielpen mee en tegen elf uur ’s avonds gingen we pas aan tafel. Daar stonden brood, beleg en thee, en tot diep in de nacht pakten we cadeautjes uit. Als kind ging ik eerst altijd voorslapen, anders hield ik het nooit vol. Dat zijn mooie herinneringen.”
“Wat voor mij ook echt niet kan ontbreken met kerst zijn oliebollen. Mijn broer heeft een eigen oliebollenkraam – ik kom uit een echte oliebollenfamilie – en ik kan ze blijven eten. Niet alleen met Oud en Nieuw, maar het hele seizoen lang. Dat zijn vaak twee tot drie maanden per jaar. Heerlijk!”
Goede voornemens zijn niet aan mij besteed. Ik geloof ook niet dat ik ze ooit wel heb gemaakt. Voor 2025 hoop ik vooral dat ons leven blijft zoals het is. De rust en de liefde die we nu als gezin ervaren, zijn zo ontzettend fijn. Het gaat goed met ons allemaal. Ik hoop dat we dat in 2025 kunnen voortzetten. Dan ben ik een heel gelukkig mens.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
