Een krijsende peuter op de vloer van de supermarkt, een schreeuwend kind meesleuren uit de speeltuin, of gewoon om het minste of geringste een dramatische scène in huis waar ze bij ‘The Bold & The Beautiful’ jaloers op zijn. Het tweede levensjaar van een kind wordt niet voor niets ’terrible two’ of peuterpuberteit genoemd.
Lees verder onder de advertentie
Van ouders vergt dat eindeloos geduld, veel bijten op de tong en slikken, slikken, slikken.
Stop met verontschuldigen
De pittige driftbuien en stemmingswisselingen van je kleintje kunnen je in het openbaar flink in verlegenheid brengen en maken dat je je achter elkaar verontschuldigt voor zijn of haar gedrag. Maar, zou je je daar wel schuldig over moeten voelen?
Het ligt niet aan jou
Volgens Dris, één van de moeders die haar zegje doet op mamaplatform ScaryMommy.com, absoluut niet. ‘Het opstandige gedrag, alle frustratie en de intensiteit van de driftbuien zijn namelijk heel normaal gedrag voor tweejarigen.’ Je afvragen wat je in hemelsnaam verkeerd doet en waarom je kind totaal niet naar je luistert, is dan ook onterecht. ‘Het gedrag heeft niets te maken met de manier van opvoeden.’
Lees verder onder de advertentie
Gebaseerd op een enorme bak eigen research legt Dris uit: ‘Kinderen ontwikkelen in deze periode van hun leven enorm veel en ze leren onder meer om te luisteren. Maar dat heeft tijd nodig, hun brein moet dat fysiek aankunnen.’
Hoezeer je je ook schaamt op sommige momenten, realiseer je dat je je voor dat (helaas) normale gedrag niet hoeft te verontschuldigen. ‘Het is zo gemakkelijk om je veroordeeld te voelen, of het gevoel te krijgen dat je een slechte moeder bent. Maar deze kleintjes zijn nu eenmaal normale peuters, die normale ontwikkelingen doormaken. Iedereen die ooit een tweejarige heeft gehad, zal dat begrijpen.’
Lees verder onder de advertentie
Controle over emoties
Het betekent echter niet dat je wangedrag moet goedkeuren, maar het is vást niet de oprechte intentie van je peuter om je leven tot een hel te maken en je op de kast te jagen door totaal niet te luisteren, meent Dris. Jonge kinderen hebben nou eenmaal nog geen controle over hun emoties, weten niet hoe of waarom ze moeten stoppen met krijsen, hoe ze weer kunnen afkoelen na een driftbui en moeten slapen op commando.
Lees verder onder de advertentie
Wijze raad
‘Als je een moeder ziet die het moeilijk heeft met een driftige peuter, oordeel dan niet, maar steun haar met een glimlach of een ‘goed bezig’. Het gedrag van zo’n jong kind zegt namelijk niets over haar manier van opvoeden.’
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.