Ionica Smeets (38) is wiskundige en moeder van Tex (7) en Rifka (2). In Kek Mama checkt ze de zin en onzin van opvoedfabels en -feiten: hoef jij dat niet meer te doen.
Dit jaar is er een grote conferentie over wetenschapscommunicatie in Nieuw-Zeeland. En het hoort bij mijn werk naar dat soort bijeenkomsten te gaan. Dus meldde ik me aan en diende bij de organisatie een paar voorstellen in om daar over mijn onderzoek te vertellen. Wekelijks kreeg ik mail over de interessante sprekers die zouden komen en adembenemende foto’s van Nieuw-Zeeland. Ik smeedde plannen om met een collega nog een kleine rondreis te maken na de conferentie. Er is zo veel moois daar, kom maar door met die pinguïnkolonies en landschappen uit Lord of the Rings.
Maar toen ging Han voor zijn werk anderhalve week naar Chicago en zag ik hoe thuis alles instortte. Hoe de kinderen papa met de dag meer misten en onhandelbaar werden. Hoe ik het nauwelijks voor elkaar kreeg in mijn eentje het huishouden draaiend te houden terwijl ik ook gewoon doorwerkte. En hoe het na Hans thuiskomst een paar weken duurde voor we weer terug waren in ons vertrouwde ritme.
Ineens had ik helemaal geen zin meer in de andere kant van de wereld. Was naar pinguïns kijken eigenlijk wel leuker dan met Tex en Rifka naar onze eigen knullige kinderboerderij? Ik besloot het rondreisje uit mijn schema te schrappen. Ik ging alleen naar die conferentie en dan weer lekker naar huis.
Inmiddels waren mijn voorstellen voor lezingen geaccepteerd, dus ik zou ook echt iets te doen hebben in Nieuw-Zeeland. Maar toen ik vliegroutes begon uit te zoeken, zonk de moed me in de schoenen. De snelste route kostte 26 uur. Daarin zaten twee overstappen van krap een uur; als ik een daarvan miste, zou de reis meteen veel langer duren. Misschien was het veiliger een paar uur per overstap in te plannen. Ik vond een schema dat op de heenweg langs Tokio ging en op de terugweg via Vancouver. Twee steden waar ik nog nooit ben geweest en heel graag een keer naartoe zou willen. Maar met een tussenstop van vier uur zou ik waarschijnlijk niet veel meer zien dan het vliegveld.
Ik rekende uit dat de totale reistijd rond de zeventig uur zou zijn. Had ik al gezegd dat de conferentie zelf slechts drie dagen duurde? De twijfel sloeg toe. Was ik niet totaal geschift als ik daarvoor op en neer vloog naar de andere kant van de wereld? Hoelang zou ik nodig hebben voor ik thuis weer een beetje gezellig was na zo’n slopende reis?
Ik vroeg advies aan een oudere collega. Ik legde uit dat ik een voorbeeld wilde stellen door te gaan. Laten zien dat het kan: moeder zijn én carrière maken. Hij keek me aan en vroeg: “Maar wat voor voorbeeld wil je nu echt zijn?”
Ik heb de conferentie afgezegd.
Als je ook iets gecheckt wilt hebben: mail ionicacheckt@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 03-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
