Beeld: Andy Bellm via Pexels
Sanne (37) is getrouwd met Jeroen en samen hebben ze twee kinderen: Noa (6) en Mees (4). Ieder jaar op Koningsdag trekt haar gezin er feestelijk op uit – maar Sanne blijft bewust alleen thuis.
Sanne: “‘Ga je ook mee naar de vrijmarkt, mam?’, vraagt mijn dochter Noa ieder jaar opnieuw, terwijl ze haar zelfgemaakte kroon opzet. En ieder jaar zeg ik: ‘Mama blijft thuis, schatje. Ik zie je straks weer.’ Terwijl mijn man met onze kinderen langs de kraampjes slentert, blijf ik thuis. Alleen. Niet omdat ik dat zo leuk vind – ik zou niets liever willen dan spelletjes doen, kinderkleedjes afstruinen en me onderdompelen in die oranje gezelligheid. Maar het lukt me niet.
Een paar jaar geleden kreeg ik de diagnose autisme. Het voelde als een enorme opluchting en tegelijk als een rouwproces. Eindelijk begreep ik waarom ik me in drukke omgevingen altijd overweldigd voelde, waarom ik na een kinderfeestje drie uur lang op bed moest bijkomen en waarom ik me zelfs onder vriendinnen vaak ‘anders’ voelde.
Voor veel mensen is autisme iets wat ze vooral bij jongetjes herkennen: moeite met oogcontact, interesse in treinen of getallen. Maar bij vrouwen ziet het er vaak heel anders uit. We leren als jonge meisjes al om sociaal gedrag te kopiëren, aan te passen aan wat ‘hoort’.
Daardoor vallen vrouwen met autisme minder op – en worden we dus ook vaak pas laat gediagnosticeerd. Maar vanbinnen is het minstens zo zwaar. Mijn hoofd is snel vol. Veel prikkels tegelijk – muziek, kinderen die schreeuwen, met veel mensen in een kleine ruimte – zorgen ervoor dat ik compleet overprikkeld raak.
‘De diagnose voelde als een enorme opluchting en tegelijk als een rouwproces’
Koningsdag is het perfecte recept voor overbelasting. Het kostte me jaren om dat te erkennen, want ik vond dat ik het gezellig moest vinden. Ik ben immers moeder. Mijn kinderen verdienen toch die leuke Koningsdag herinneringen? Pas toen ik inzag dat ik een leukere moeder ben als ik mijn grenzen bewaak, durfde ik ervoor te kiezen: ik blijf thuis.
En dus kijk ik via WhatsApp naar de foto’s die mijn man stuurt: lachende gezichten, oranje gezichten, gescoorde speelgoedjes. Ik voel de pijn van het missen én de rust van mijn eigen ritme. Om 12 uur bak ik pannenkoeken voor als ze thuiskomen. Dan luister ik naar hun verhalen, geef ik ze een knuffel en voel ik: dit is óók liefde. Ook al vier ik Koningsdag alleen, ik ben er daarna helemaal voor ze.”
Ben jij op Koningsdag ook vooral druk met het verzorgen en vermaken van je kroost? Met deze tips geniet ook jij, mama, van koningsdag.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
