Moeder Rachel Sobel uit in een openhartig artikel op Huffington Post de zorgen over de eigenwaarde van haar kinderen. Want hoe kunnen zij van zichzelf houden als ze zelf niet het goede voorbeeld geeft?
Lees verder onder de advertentie
‘Ik heb een hekel aan mijn lichaam’, schrijft ze.
‘Niet mijn eigen lichaam’
Ondanks dat mensen blijven zeggen dat ze er prachtig uitziet, vindt Rachel het zelf nog steeds moeilijk om naar haar lichaam te kijken sinds ze kinderen heeft. ‘Het voelt niet als mijn eigen lichaam en als ik in de spiegel kijk, kan ik wel janken. M’n borsten hangen, ik heb love handles en ik zal maar niet beginnen over mijn billen. Als er íets is wat trilt, dan is het wel m’n achterwerk.’
Maar het meeste zorgen maakt ze zich om haar dochters. ‘Ze horen alles wat ik zeg terwijl ik denk dat ze bezig zijn met hun iPad. Laatst vroeg mijn oudste dochter: ‘Mama, waarom zeg je steeds dat je armen zo dik zijn en dat je ze haat?’ Het enige wat ik dacht was: shit. Ik moet mijn dochters leren dat ze zichzelf moeten accepteren zoals ze zijn, maar op deze manier gaat dat moeilijk. Ik zou willen dat het mij geen reet kon schelen dat m’n spijkerbroek te strak zit, maar nee. Ik ben niet trots op mijn lichaam.’
Je kind zit net op school en maakt daar een vriendje. Fijn! Tot hij voor het eerst daar gaat spelen en daarna thuis komt met een vreemd verhaal waar je een knoop van in je maag krijgt.
De Braziliaanse moeder Carol Canineu, moeder van drie, herinnert zich het moment nog goed: haar zesjarige dochter liet een bakje yoghurt over de bank vallen. Ze stond op het punt om uit te barsten, maar hield zichzelf tegen.
Iedere ouder kent het: die momenten waarop je kiest tussen je kind aankleden naar maatschappelijke normen of gewoon de vrede bewaren. Tot iemand anders je er subtiel op wijst dat je misschien een grens bent overgegaan.
Je zwoer ooit dat je het helemaal anders zou doen dan je ouders. Geen “omdat ik het zeg”, geen zuchten als iemand z’n beker omstoot. En toch… hier ben je dan. Precies dat aan het doen.
De tropenjaren zijn geen tien voor je seksleven, dat weet iedereen. Als het er dan van komt, is het extra jammer als iemand roet in het eten gooit. Zeker als dat gepaard gaat met het woord ‘gatver’.