Met drie jonge kinderen, een commerciële baan in de muziekindustrie en een eigen webshop, voelde Julia Quist zich verantwoordelijk voor alles en iedereen om haar heen. Tot ze voelde dat dit het niet was. Ze ging op zoek naar betekenis in haar werk en leven en ontdekte handlezen.
Wanneer Julia haar baan bij de platenmaatschappij achter zich laat, komt er ruimte. En die ruimte heeft ze nodig om te vinden wat ze dan wil. “Ik stond op een kruispunt en wist het allemaal even niet zo goed”, zegt Julia eerlijk. “Mijn werk gaf me niet meer de voldoening die ik zocht. Ik vroeg me af: wat is eigenlijk mijn doel in het leven? Waar haal ik echt voldoening uit? Ik wist dat ik iets wilde doen met betekenis, dat zat er altijd al in.”
Toeval of niet: in die periode was Julia op zoek naar een cadeau voor iemand. “Ik kwam een handlezing als cadeau tegen en dacht: interessant. Tegelijkertijd zat ik midden in mijn eigen zoektocht naar betekenis. Toen ik online verder las, zag ik een opleiding tot Handlijnkunde. En ik dacht meteen: dit wil ik voor mezelf doen. Dat werd mijn cadeau aan mijzelf.”
Ze lacht. “Ik heb die cadeaubon nooit meer gekocht. In plaats daarvan meldde ik me aan voor de opleiding, dat was net voor de sluitingsdatum. En vanaf de eerste les wist ik: dit is wat ik te doen heb.”
Handanalyse is geen toekomstvoorspelling
De opleiding duurde meerdere jaren, vertelt Julia: “Je gaat ook door je eigen processen heen, komt jezelf tegen, ziet patronen. Maar een ding stond als een paal boven water: dit is mijn pad. Hiermee kan ik anderen inzicht geven in zichzelf en spiegelen waar hun kracht ligt.”
In 2016 richt ze haar praktijk Karmalijn op. Inmiddels ontvangt ze cliënten van alle leeftijden, alleen, als stel, duo of zelfs in teams. “Handanalyse is geen toekomstvoorspelling”, benadrukt ze. “Je kunt niet zien of iemand ziek wordt of wat er morgen gebeurt. Dat beeld leeft nog wel eens, en ik ben zelfs weleens uitgelachen om wat ik doe. Ik vind het niet heel gek dat mensen dit beeld hebben, dat is in het verleden zo gevormd. Vanaf 1900 zie je een shift: we begrijpen steeds beter dat handen juist iets zeggen over wie je bent, niet over wat er gaat gebeuren.”
Volgens Julia zijn je handen een directe weerspiegeling van wat er in je brein gebeurt. “Verander je patronen, pak je een angst aan of stap je uit een oude overtuiging, dan kunnen lijnen letterlijk groeien, verdwijnen of vertakken. Je handen laten zien waar je krachten liggen, waar je potentie zit, maar ook wat je tegenhoudt om die potentie te leven.”
Tijdens een sessie fungeren de handen als spiegel, legt Julia uit. “Ik laat zien hoe iemand in eerste instantie reageert, wat iemands natuurlijke kwaliteit is. We worden allemaal gevormd door onze opvoeding en als bepaalde eigenschappen worden aangemoedigd, groeien die. Maar soms moet je juist iets afleren wat je ooit hebt aangeleerd, om verder te kunnen. En dat zie je in de handen.”
Handlezen kan ook een fijne houvast zijn in het moederschap. “Bij jonge kinderen zie je bijvoorbeeld al bepaalde karaktereigenschappen. Die gebruik je niet om te labelen, maar om handvatten te geven. Bijvoorbeeld: dit is geen kind dat lang stilzit, die leert spelenderwijs. Dat helpt in de opvoeding. Als je als ouder goed weet wie je bent en wat je nodig hebt, kun je ook beter afstemmen op wat je kind nodig heeft. We doen zoveel op onbewust niveau, maar bewustwording maakt dat contact dieper.”
Ze herkent veel in de vrouwen die bij haar komen. “We willen alles: carrière, gezin, sociale contacten. We zijn actief, verantwoordelijk en zorgzaam tegelijk. Maar dan kom je op een gegeven moment in een spagaat terecht.” Tijdens haar consulten helpt Julia mensen om weer in contact te komen met hun verlangens. “Ik geef ook concrete handvatten om stappen te zetten. Soms komen mensen met z’n tweeën, bijvoorbeeld partners, vriendinnen of familieleden. Dat is vaak heel verhelderend. De ander ziet dan dingen die de een niet van zichzelf herkent en vult dat aan met voorbeelden. Zo zie je samen het grotere geheel.”
Julia: “De linkerhand staat voor je privéleven, je ziel, je innerlijke verlangen. De rechterhand gaat over werk, maatschappij, ego. In onze maatschappij ligt de focus vaak op de buitenkant, het ego dat je veilig wil houden. Maar de ziel wil juist groeien, delen, verbinden. Door dat zichtbaar te maken, ga je elkaar beter begrijpen.”
Julia ziet dat steeds meer mensen openstaan voor bewustwording. “We zijn aan het ontleren”, zegt ze. “We hoeven niet beter te worden, we zijn al oké, maar er is iets gaande waardoor mensen weer teruggaan naar het voelen, en dat stemt me positief.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Toen Jessie, moeder uit Melbourne, op TikTok eerlijk vertelde dat ze het nog steeds lastig vindt om geld uit te geven dat haar man verdient, begrepen duizenden vrouwen wat ze bedoelde. Want ook anno nu voelt financiële afhankelijkheid voor veel stay-at-home-moeders ongemakkelijk.
Waar kinderen het eerst de hele dag over ‘six seven’ hadden, gaat het nu ineens over ‘41’. Als ouder vraag je je misschien af: waar hebben ze het over? Geen zorgen: wij leggen het je uit.
Je kent ze misschien nog van Een Huis Vol: de familie Nagelkerke. Inmiddels zijn ze geen vast tv-gezicht meer, maar online zijn ze nog steeds aanwezig.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Rinske, die weet dat haar zus van haar steelt.
Charly Luske (47) kennen we als charmante zanger, musicalster en binnenkort ook als acteur in Onze Jongens 3. Maar achter de schermen speelt zich iets veel persoonlijkers af: de transitie van zijn oudste kind.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Aribel (31), Ze is kortgeleden voor het eerst moeder geworden, maar ze merkt dat haar schoonmoeder erg geïnteresseerd is in haar zwangerschapskilo’s. Tot grote frustratie van Aribel.
