Patrick: ‘Waarom ik iedere scheidende ouders birdnesting zou aanraden’

Illustratie bij: Patrick: ‘Waarom ik iedere scheidende ouders birdnesting zou aanraden’ Beeld: Paulien van Beusekom
Patrick van Rhijn
Patrick van Rhijn
Leestijd: 3 minuten

Patrick (54) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.

Lees verder onder de advertentie

Toen mijn tweede ex en ik uit elkaar gingen, was één ding meteen duidelijk: de kinderen moesten (zoals bij mijn oudste dochter) niet ook de dupe worden van onze breuk. Geen sleur met koffertjes, knuffels die telkens in het verkeerde land lagen (mijn eerste ex is Zweedse en teruggekeerd naar haar land) en schooltassen die systematisch bij de ouder zonder schoolrooster belandden. Nee, wij zouden het anders doen. Wij zouden birdnesten.

Lees verder onder de advertentie

Voor wie het fenomeen nog niet kent: bij birdnesting blijven de kinderen lekker in hun vertrouwde huis en wisselen de ouders van plek. Het nest blijft, de vogels vliegen uit. In theorie prachtig. In de praktijk… laten we zeggen: het vraagt enig vleugelwerk.

Ik werd een nomade met een wasmand

De eerste weken voelde ik me als een backpacker in mijn eigen leven. Drie keer per week sleepte ik mijn koffer van het ouderlijk nest naar het huis van mijn toenmalige nieuwe vriendin. Ik werd een nomade met een wasmand. Op maandag vergat ik mijn favoriete trui, op woensdag mijn laptopoplader, en op vrijdag mijn zelfrespect toen ik merkte dat ik alweer bij mijn ex onder de douche stond en naar haar bloemetjes 2 in 1 rook omdat ik mijn eigen shampoo elders had laten staan.

Lees verder onder de advertentie

Maar het werkte. Voor de kinderen dan. Zij merkten nauwelijks dat hun ouders gescheiden waren. Hun bed bleef hetzelfde, hun kamer rook nog steeds naar hun eigen geur van Lego, glitterlijm en sokken. De eettafel was nog steeds de plek waar ruzies over groenten en huiswerk werden uitgevochten. En eerlijk is eerlijk: dat was precies wat we wilden. Stabiliteit. Geen mini-verhuisbedrijf in de gang, geen verdrietig “ik mis papa” of “ik wil naar mama”.

Pas later, toen we overstapten naar een week-op-week-af systeem, vond ik de balans terug. Niet alleen in mijn reistas, maar ook in mijn hoofd. Want hoe goed het ook is voor de kinderen, birdnesting is topsport voor de ouders. Je deelt niet alleen de opvoeding, maar ook je tijd, je ruimte, en soms – per ongeluk – je boodschappen. Er is niets zo verwarrend als thuiskomen in “jouw week” en ontdekken dat je ex jouw pistache ijs heeft opgegeten, maar wel een halve avocado heeft laten liggen.

Lees verder onder de advertentie

Na verloop van tijd ontdek je dat het ook wel iets moois heft, zo’n kofferleven

Toch zou ik het zo weer doen. Birdnesting gaf onze kinderen een zachte landing in een harde realiteit. Ze konden rouwen over wat er veranderde, zonder dat alles veranderde. En het dwong mijn ex en mij tot volwassen gedrag. Want als je samen een koelkast deelt, kun je niet eeuwig ruzie maken over het verleden – iemand moet immers de yoghurt kopen.

Lees verder onder de advertentie

Misschien is dat wel de magie van birdnesting: het houdt de kinderen op hun plek en de ouders scherp. Zij hebben hun nest, jij leert vliegen. En na verloop van tijd ontdek je dat het ook wel iets moois heeft, zo’n kofferleven. Je reist licht, letterlijk én figuurlijk.

En als je geluk hebt, kom je na een week weer thuis in een huis dat nog steeds een beetje van jullie allemaal is – met een nest vol herinneringen en een vriezer waar nog nét genoeg ijs in zit.

Meer lezen van Patrick? Hier vind je al zijn andere columns.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken

Facebook Twitter Whatsapp E-mail