Kiki (34) is getrouwd met Danny en moeder van zoon James (2,5). Iedere dinsdag gaat hij naar de opvang, maar Kiki twijfelt of ze daar nog wel goed aan doet.
“Eén dag in de week gaat James naar de opvang. De andere dagen hebben Danny en ik onderling verdeeld en opa en oma passen ook nog een dagje op. Eén dag vind ik schappelijk en ook goed voor de sociale ontwikkeling van ons kind. James is alleen en zal dat ook blijven. De kinderen uit de straat zijn stukken ouder. Hij geniet er ook van als hij lekker kan spelen met leeftijdsgenootjes.
Hij vindt het leuk om naar de opvang te gaan, en de leidsters zijn vriendelijk en zorgzaam. Maar wat me de laatste tijd opvalt, is dat er vaak andere gezichten voor de groep staan. Er lijkt veel wisseling te zijn, en dat maakt het soms lastig om dingen af te stemmen. James is ’s avonds slechte slaper, dus vroeg ik van de week of ze hem niet langer dan een uurtje wilden laten slapen. De leidster knikte instemmend, maar toen ik later in de opvangapp keek, zag ik dat hij toch ruim 2,5 uur had geslapen. 2,5 uur! Precies wat ik niet wilde. Ik wilde de leidster erop aanspreken, maar zij was al naar huis toen ik James kwam halen. Ik keek in een allervriendelijkst gezicht van een meisje dat ik, maar James ook niet eerder had gezien. En zo is dat steeds vaker. Is hij net gewend aan een – ik noem haar maar even-Marloes, staat de volgende keer weer een Eva op de groep.
James is een sociaal kind, maar hij is ook gehecht aan vertrouwde gezichten. Hoe leuk hij het spelen met zijn leeftijdsgenootjes ook vindt… elke keer een nieuwe leidster lijkt hem toch ook een beetje uit balans te brengen. James heeft, net als ieder kind denk ik, behoefte aan consistentie – en het lijkt steeds moeilijker te worden om dat te vinden op de opvang. Heeft hij net een band opgebouwd met de één, is er alweer iemand anders.
“Heeft hij net een band opgebouwd met de één, is er alweer iemand anders”
Ik vraag me af of ik hier iets van moet zeggen. Het is niet alleen dat ik wil dat er naar mijn verzoeken wordt geluisterd, zoals met het slaapje, maar ook dat James zich op zijn gemak voelt met de mensen om hem heen. Het zou fijn zijn als er meer stabiliteit is, zodat hij niet telkens weer moet wennen aan een nieuw gezicht.
Al wil ik ook niet die zeikerige ouder zijn, die zeurt om ieder ding. Ik snap heus dat er een algeheel personeelstekort is, er vakantieroosters zijn gemaakt en ik ervoor kies mijn kind naar de opvang te brengen. Die opvang kost ook goud geld, dus daar mag ik toch ook iets meer van verwachten? Uiteindelijk wil ik alleen dat James het goed heeft, zowel thuis als op de opvang.”
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
