Beeld: Getty Images
Uren gezwoegd op een pracht van een bevalplan, blijkt de werkelijkheid toch iets eh, weerbarstiger.
Charlotte (29): “Mijn eerste bevalling verliep, zonder dat pijnbestrijding nodig was, heel fijn – precies zoals ik het me had voorgesteld. Lekker natuurlijk en alles op rolletjes. Tijdens de bevalling, ergens tussen de vijf en tien centimeter ontsluiting, was het enige minpuntje de glazenwassers die de ruiten van de vijfde verdieping van het ziekenhuis moesten lappen.
Er waren geen gordijnen, maar de zonwering werd wel even snel dichtgedaan. Die glazenwassers gingen gewoon door met hun werk alsof er niets aan de hand was. Ik droeg gelukkig nét een badjas omdat ik even moest plassen, anders was het wat gênanter geweest.”
Janneke (26): “Wat ik me had voorgesteld van de kraamweek? Dat ik heerlijk in de tuin zou zitten en daar lekker babybezoek zou ontvangen. Maar het liep anders: de dag na mijn bevalling kreeg ik kraamvrouwenkoorts. Dat komt tegenwoordig vrijwel niet meer voor, het is iets uit de middeleeuwen, maar ik had het.
Ik moest, in plaats van gezellig in de tuin, de eerste week samen met mijn dochter Isis in isolatie doorbrengen in het ziekenhuis. De isolatiekamer, met dubbele sluis, bevond zich midden in het gebouw, ik had een raam met uitzicht op de centrale hal en kon dus niet eens fijn naar buiten kijken. De verpleging regelde gelukkig een tv voor me om de tijd door te komen.”
Lees ook – Droombevalling in duigen: ‘Dat hele bad kon me gestolen worden’ >
Femke (31): “Het zou geweldig worden: in het kraamhotel, voorzien van lavendelgeur en zelfs een Marokkaans theesetje, zou ik bevallen. Geen steriele plek, maar wel dicht bij het ziekenhuis. Nou, die hele kraamkamer is aan mijn neus voorbijgegaan. Omdat ik op één centimeter ontsluiting bleef steken terwijl mijn vliezen gebroken waren, moest ik naar het ziekenhuis. Met gierende banden.
“Over tramrails stuiteren was toch anders dan het plaatje in mijn hoofd”
Het ziekenhuis in de buurt van het kraamhotel was vol, dus moesten we ergens anders naartoe en eenmaal daar bleek ik opeens acht centimeter ontsluiting te hebben. Over hobbelige wegen en tramrails stuiteren, terwijl ik kwijlend van de pijn de ene wee na de andere had, was toch anders dan het plaatje in mijn hoofd.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.
