‘Mijn dochter lust maar vier dingen’

Sharula (29) is single moeder van Laysa (3).

“Toen Laysa haar eerste hapje kreeg, vrat ze bijna de lepel op. Niks wennen aan vast voedsel, of afkeur voor bepaalde smaken of structuren. Ha, dat was makkelijker dan ik dacht, en tegen de tijd dat ze een jaar was, at ze volledig met de pot mee.

Medelijdend keek ik naar vriendinnen met kinderen bij wie eten vaak een worsteling was. Naar met liefde gekookte maaltijden die door hun kroost ferm werden afgewezen en ten einde raad maar verruild voor een kant-en-klaar potje peutervoeding uit de supermarkt. Ik telde mijn zegeningen.

Schijf van vier

En toen werd Laysa tweeënhalf. Het begon tijdens een familieweekend in een vakantiepark. Het eten dat we kookten was door de bank genomen niet heel kindvriendelijk, dus dat mijn dochter de gekruide vis en pittige groenten afwees, vond ik zo gek nog niet. Maar eenmaal thuis werd het er niet beter op. Het enige wat ik er nog in kreeg, waren stokbrood, komkommer, gebakken aardappel en banaan. Gelukkig wel wat vitaminen, maar verre van de Schijf van Vijf.

“Inmiddels is Laysa drie en ben ik bang dat ze toch tekorten opbouwt”

Ik probeerde er niet veel aandacht aan te geven, en hield mezelf voor dat het vast een fase was. Ik werd steeds creatiever in het maken van verschillende gerechten met dezelfde ingrediënten. Af en toe lukte het er een wortel in te fietsen, of een tomaat. Maar inmiddels is Laysa drie en ben ik bang dat ze toch tekorten opbouwt.

Lees ook – Heerlijke recepten (én handige survivaltips) voor een onvergetelijk kerstdiner met kinderen >

Kindervoorgerecht

Het consultatiebureau doet er vrij luchtig over. Gewoon blijven aanbieden, en er vooral geen druk op leggen, zeggen zij. Daar houd ik me zo veel mogelijk aan vast. Mijn ouders vinden me op hun beurt maar een watje. ‘Wacht maar tot ze honger krijgt, dan eet ze vanzelf wel’, zeggen die. Maar dat is me iets te jaren tachtig. Bovendien weet ik nog dondersgoed hoe ik zelf vroeger ook lang niet alles hoefde te eten wat ik niet lustte.

“Ik heb geen zin in worstelingen aan de kerstdis, geen energie voor commentaar van familieleden”

Met de feestdagen voor de boeg voel ik toch onrust. Ik heb geen zin in worstelingen aan de kerstdis, geen energie voor commentaar van familieleden. Ik overweeg het kindervoorgerecht te verzorgen en dat gewoon maar stokbrood met geprakte banaan en komkommerkerstbomen te maken. Of sla ik dan een beetje door?”

Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.