Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Sharula (29) is single moeder van Laysa (3).
“Toen Laysa haar eerste hapje kreeg, vrat ze bijna de lepel op. Niks wennen aan vast voedsel, of afkeur voor bepaalde smaken of structuren. Ha, dat was makkelijker dan ik dacht, en tegen de tijd dat ze een jaar was, at ze volledig met de pot mee.
Medelijdend keek ik naar vriendinnen met kinderen bij wie eten vaak een worsteling was. Naar met liefde gekookte maaltijden die door hun kroost ferm werden afgewezen en ten einde raad maar verruild voor een kant-en-klaar potje peutervoeding uit de supermarkt. Ik telde mijn zegeningen.
Lees verder onder de advertentie
Schijf van vier
En toen werd Laysa tweeënhalf. Het begon tijdens een familieweekend in een vakantiepark. Het eten dat we kookten was door de bank genomen niet heel kindvriendelijk, dus dat mijn dochter de gekruide vis en pittige groenten afwees, vond ik zo gek nog niet. Maar eenmaal thuis werd het er niet beter op. Het enige wat ik er nog in kreeg, waren stokbrood, komkommer, gebakken aardappel en banaan. Gelukkig wel wat vitaminen, maar verre van de Schijf van Vijf.
“Inmiddels is Laysa drie en ben ik bang dat ze toch tekorten opbouwt”
Lees verder onder de advertentie
Ik probeerde er niet veel aandacht aan te geven, en hield mezelf voor dat het vast een fase was. Ik werd steeds creatiever in het maken van verschillende gerechten met dezelfde ingrediënten. Af en toe lukte het er een wortel in te fietsen, of een tomaat. Maar inmiddels is Laysa drie en ben ik bang dat ze toch tekorten opbouwt.
Het consultatiebureau doet er vrij luchtig over. Gewoon blijven aanbieden, en er vooral geen druk op leggen, zeggen zij. Daar houd ik me zo veel mogelijk aan vast. Mijn ouders vinden me op hun beurt maar een watje. ‘Wacht maar tot ze honger krijgt, dan eet ze vanzelf wel’, zeggen die. Maar dat is me iets te jaren tachtig. Bovendien weet ik nog dondersgoed hoe ik zelf vroeger ook lang niet alles hoefde te eten wat ik niet lustte.
“Ik heb geen zin in worstelingen aan de kerstdis, geen energie voor commentaar van familieleden”
Lees verder onder de advertentie
Met de feestdagen voor de boeg voel ik toch onrust. Ik heb geen zin in worstelingen aan de kerstdis, geen energie voor commentaar van familieleden. Ik overweeg het kindervoorgerecht te verzorgen en dat gewoon maar stokbrood met geprakte banaan en komkommerkerstbomen te maken. Of sla ik dan een beetje door?”
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Sommige stellen praten eindeloos over of en wanneer ze aan kinderen willen beginnen. Bij Danny Froger en zijn vriendin Ann Dominique Wilten ging dat nét even anders.
Je kind komt naar je toe met een probleem: een lastige schoolopdracht, ruzie met een vriend(in) of gewoon een rotgevoel. Wat doe je dan? De meeste ouders schieten meteen in de helpstand: advies geven, oplossingen bedenken of proberen het probleem op te lossen.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Boukje (33). Ze worstelt met de wekelijkse hulp van haar schoonmoeder. Ze wil hier graag mee stoppen, maar wil haar moment met de kinderen ook niet afnemen.
Wanneer Sia (34) eindelijk besluit de kamer van haar zesjarige zoon eens grondig op te ruimen, stuit ze onder het bed op een mysterieuze doos. Wat ze daarin aantreft, had ze nooit verwacht.