Robin Enan had een geniaal plan: samen met haar vijfjarige zoon naar Disneyland. Ze vertelt: ‘Sinds de geboorte van onze jongste dochter afgelopen zomer, is mijn zoon soms jaloers en voelt hij zich wat verwaarloosd. Een trip naar Disney, alleen hij en ik, moest ervoor zorgen dat hij twee dagen lang mijn onverdeelde aandacht zou hebben.’ Robin boekte een hotelkamer, zocht de vluchten uit en struinde Disney blogs af om zich goed voor te bereiden. ‘Mijn man was voor. Hij steunt me altijd enorm en is bovendien geen Disney fan, dus hij vond het helemaal prima dat hij dit uitje misliep.’
Lees ook:
'Wat als ik mijn dochter (2) na de geboorte van haar broertjes niet genoeg aandacht kan geven?' >
Puzzelen
Maar een maand vóór vertrek, gebeurde er iets bijzonders. ‘Mijn man was tot laat aan het werk. Toen ik onze baby en driejarige dochter in bed had gestopt, ging ik naar de kamer van mijn zoon’, vertelt Robin. ‘Hij was gretig een nieuwe puzzel aan het uitpakken die hij van zijn oma had gekregen. We werkten er samen aan, zo’n vijftien minuten, zonder veel te praten. Toen we klaar waren en ik zijn kamer weer wilde verlaten, zei hij: ‘De volgende keer dat papa laat werkt, doen we dit dan nog een keer?’’
'Kleine momenten maken het verschil'
Dat simpele verzoekje maakte haar duidelijk dat haar zoon helemaal geen verrassingsreis naar Disneyland nodig had om hun speciale band te bevestigen. 'Hij had momenten nodig zoals deze avond, waarop we samen puzzelden', vertelt Robin. 'Momenten waarop ik niet word afgeleid door zijn zusjes, mijn mobiele telefoon of andere mensen.’ Robin besloot de trip naar Disneyland te annuleren. ‘We gaan er vast nog eens naar toe, zoals gepland. Maar voor nu denk ik dat het beter is om kleine aanpassingen te doen in ons dagelijks leven en onze routines. Dat maakt écht verschil voor hem. Ik plan nu bewust tijd in voor ons tweeën. En dat doe ik voor ieder van mijn kinderen – niet elke dag of eens in de week, maar wanneer en waar ik kan.'
