Met vier kinderen in grote schoolklassen, en daardoor elk weekend wel een kinderfeestje, sloeg Rachel Garlinghouse verjaardagsuitnodigingen van klasgenootjes meestal af. Tot nu.
Lees verder onder de advertentie
De reden voor haar afwijzingen was altijd een wat egoïstische, geeft ze toe in een blog: ze had simpelweg geen zin om élk weekend taxichauffeur te spelen voor feestjes van klasgenoten die haar kinderen vaak niet eens als vrienden beschouwden. Of om te socializen met andere ouders trouwens, en haar kinderen stijf van de suiker en overprikkeld terug te krijgen na uren in een lasergame-ruimte, trampolinepark of op een bowlingbaan.
Lees verder onder de advertentie
Nooit schuldig
Haar kinderen leken niet erg te zitten met de afzeggingen van hun moeder, en vergaten de uitnodigingen vrijwel meteen weer. Het ging toch zelden om échte vriendjes, en bij neefjes, nichtjes en echte vrienden waren haar kinderen altijd aanwezig. Dus voelde Rachel zich er nooit schuldig over.
Lees verder onder de advertentie
Maar dit jaar is het anders, schrijft ze. Twee van haar kinderen zitten op een nieuwe school, met nieuwe klasgenootjes. Maximaal twaalf per klas, ook nog. Rachel: ‘Dat maakt de kinderen close. Familie, bijna.’ Door die verandering in sociale dynamiek, zijn kinderfeestjes opeens een kans om nieuwe vrienden te maken – óók voor haar, vindt Rachel. ‘Bovendien: met zulke kleine klassen valt een kind dat niet komt opdagen opeens heel erg op, en dat verdient niemand’, schrijft ze.
Ze herinnert zich haar eigen kinderfeestjes, vroeger. Waarop al haar vriendinnen mochten komen en haar moeder zich drie slagen in de rondte werkte om er een knalfuif van te maken – ondanks het feit dat ze nóg drie zusjes had. Hoe waardevol ze dat vond.
Lees verder onder de advertentie
Dus toen haar achtjarige dochter onlangs thuiskwam met een uitnodiging van een klasgenootje dat haar dierbaar was, appte Rachel zijn moeder om te zeggen dat haar dochter dolgraag kwam. ‘Want niets is zo belangrijk als je kinderen de kans gunnen om échte vrienden te maken’, aldus Rachel.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Zodra je als moeder denkt dat je alles onder controle hebt, gaat het mis. Het overkwam ook de 32-jarige Fien. Ze maakte een gigantische smakkerd met de fiets, haar peuter én haar baby. Maar dat was volgens haar nog niet eens het ergste, want wat er daarna gebeurde zorgde voor nóg meer frustratie.
Je zou denken dat de royals alles in huis hebben wat hun hartje begeert én nog een beetje meer. Maar wanneer Koningin Máxima terugblikt op haar tijd als kersverse moeder, doet ze een bijzondere onthulling.
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Rachel Siwaletti, op Instagram beter bekend als interieur-influencer De Huismuts, deelt verdrietig nieuws: er zit niks anders op dan haar huis te verkopen. “Het is de plek waar we nog zoveel dromen hadden.”