Met vier kinderen in grote schoolklassen, en daardoor elk weekend wel een kinderfeestje, sloeg Rachel Garlinghouse verjaardagsuitnodigingen van klasgenootjes meestal af. Tot nu.
Lees verder onder de advertentie
De reden voor haar afwijzingen was altijd een wat egoïstische, geeft ze toe in een blog: ze had simpelweg geen zin om élk weekend taxichauffeur te spelen voor feestjes van klasgenoten die haar kinderen vaak niet eens als vrienden beschouwden. Of om te socializen met andere ouders trouwens, en haar kinderen stijf van de suiker en overprikkeld terug te krijgen na uren in een lasergame-ruimte, trampolinepark of op een bowlingbaan.
Lees verder onder de advertentie
Nooit schuldig
Haar kinderen leken niet erg te zitten met de afzeggingen van hun moeder, en vergaten de uitnodigingen vrijwel meteen weer. Het ging toch zelden om échte vriendjes, en bij neefjes, nichtjes en echte vrienden waren haar kinderen altijd aanwezig. Dus voelde Rachel zich er nooit schuldig over.
Maar dit jaar is het anders, schrijft ze. Twee van haar kinderen zitten op een nieuwe school, met nieuwe klasgenootjes. Maximaal twaalf per klas, ook nog. Rachel: ‘Dat maakt de kinderen close. Familie, bijna.’ Door die verandering in sociale dynamiek, zijn kinderfeestjes opeens een kans om nieuwe vrienden te maken – óók voor haar, vindt Rachel. ‘Bovendien: met zulke kleine klassen valt een kind dat niet komt opdagen opeens heel erg op, en dat verdient niemand’, schrijft ze.
Ze herinnert zich haar eigen kinderfeestjes, vroeger. Waarop al haar vriendinnen mochten komen en haar moeder zich drie slagen in de rondte werkte om er een knalfuif van te maken – ondanks het feit dat ze nóg drie zusjes had. Hoe waardevol ze dat vond.
Dus toen haar achtjarige dochter onlangs thuiskwam met een uitnodiging van een klasgenootje dat haar dierbaar was, appte Rachel zijn moeder om te zeggen dat haar dochter dolgraag kwam. ‘Want niets is zo belangrijk als je kinderen de kans gunnen om échte vrienden te maken’, aldus Rachel.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.