Zo organiseer je een kinderfeestje in 12 stappen

10:02 | 8.3.2019

Horror voor de ene moeder, hemels voor de andere, maar één ding is zeker: een kinderfeestje vraagt de nodige organisatie. Zo doe je dat.

Prik een datum. Duh, zou je zeggen, maar echt: krijg maar eens zes/acht/tien kinderen bij elkaar. De één moet voetballen, de ander naar zijn oma in Zeeland, weer een ander had al vier maanden een logeerpartij bij tante Truus gepland. En héb je eindelijk een datum, moet ‘ie ook nog maar beschikbaar zijn bij de bowlingbaan/het pannenkoekenrestaurant/zeepmaakworkshop.
Betrek je kind. Ja, ook als ‘ie zes is. Jij kunt wel een piratenfeest plannen, maar misschien gaat je bloedje wel veel liever een speurtocht doen. Of is zijn beste vriendje bang voor piraten. Of vindt je dochter dat prinsessenfeest wel stom en wil zíj juist een piratenfeest. Niks zo erg als zeven dwarse groep-drieërs die nergens zin in hebben.
Even over die activiteiten. Je kunt complete limousines afhuren, brandweerwagens boeken die je door het land rijden, lasergamen/tuben/trampolineparken met patat en ijs en nog meer lekkers toe. Altijd leuk, kost ook wat. Geen probleem? Niks meer aan doen. Zo wel: zelf een speurtocht uitzetten in het park en marshmallows roosteren boven wegwerpbarbecues, kost stukken minder en is vaak (minstens) net zo leuk. (Maar kost jou ook meer organisatie, dus nogmaals: ieder zijn meug.)
O. Hoe oud wordt je kind? Want een feestje voor zijn derde verjaardag met alle kinderen van de crèche is natuurlijk enig voor de foto’s, maar kleine kans dat ze er íets van onthouden. De meeste ouders geven het eerste kinderfeestje op de vijfde of zesde verjaardag. Maak er ook geen dagprogramma van: na drie, vier uur is de spanningsboog van de meeste kinderen wel zo’n beetje op z’n eind.
Belangrijk Punt: de gastenlijst. De stelregel die de meeste ouders al sinds mensenheugenis hanteren, is zo’n beetje de leeftijd van je kind plus één (je eigen, jarige kind, that is). Kind wordt zeven? Nodig zeven kinderen uit. En laat je kind vooral meebeslissen. Wat nog niet zo makkelijk is, als zoon zijn beste vriend niet wil uitnodigen omdat die vanochtend zei dat ‘ie niet mocht meedoen met voetbal. Of je dochter haar BFF van de lijst weglaat omdat die haar nieuwe jurk zo suf vond. Of andersom, natuurlijk. En dan de moeders, ook zo wat. De leukste schoolpleinmoeder vergeeft het je nooit als je haar bloedje niet incalculeert. Oh well, we hebben allemaal De Luizenmoeder gekeken, toch?
Uitnodigingen. Die vragen om een uitgekiende strategie. Maak je ze zelf? Of je kind? Of jullie samen? Of koop je ze, handig voorgedrukt bij de lokale boekhandel? Maakt niet uit, want het moeilijkste komt nog: op veel scholen mogen ze niet worden uitgedeeld in de klas (dan zouden niet-genodigden zich maar buitengesloten voelen), dus: bereid je voor op een uurtje langs brievenbussen fietsen. En dan maar hopen dat je niet in dunbevolkt gebied woont, waar kinderen uit tien omliggende dorpen zich verzamelen op jullie basisschool.
Vervoer. Zet je op de uitnodiging: ‘Je wordt thuisgebracht’, of laat je de kinderen ophalen? Bij het eerste kan je programma wat uitlopen, maar ben je nog wel een uur kwijt aan taxiën. In het tweede geval (aanbevolen) ben je makkelijker af maar dien je min of meer op tijd thuis te zijn, wil je niet in blinde paniek tien ouders appen dat het hele zooitje nog in haar natte zwempak staat.
O ja. Schakel. Hulp. In. Dit kan/wil niemand in haar/zijn eentje.
Over de boodschappen: houd het simpel. Bestel ze, als het even kan. Regel wegwerpservies. Nog beter: omwikkel je eettafel met zilverfolie en laat de kinderen van de tafel eten. Vinden ze geweldig en jij hebt geen afwas en zelfs amper afval.
Wat andere aanpassingen om je huis kindproof te maken zijn altijd een goed idee. Schuif meubels aan de kant, haal zoveel mogelijk speelgoed (en vooral: Lego) weg.
Verwijder. Het. Vloerkleed.
En laat ze vooral lekker op de grond zitten. Scheelt jou zeulen met extra stoelen en geen kind dat dat waardeert.
Tijd te overbruggen tussen ontvangst van de gasten en vertrek naar het programma? Vul per gast een ballon met een briefje met zijn naam erin. De jarige prikt de eerste ballon door, en de naam die eruit valt, mag zijn cadeautje verstoppen. Daarna zoekt de jarige het met behulp van ‘warm, koud’. De verstopper prikt de volgende ballon door, en zo verder.
Last but not least: zorg voor wijn. En Netflix. En je telefoon op stil. Na afloop is je kind total-loss, maar jij nog meer. Al moet het mooiste moment misschien nog komen: je huis in totale stilte, de cadeaus en slingers uitgestald, en een ultiem tevreden jarige, in diepe slaap in bed.