Feestdagen zonder je kinderen. Die zijn er opeens, als je gescheiden bent. Moeder Katie Bingham-Smith ploetert zich er doorheen en vindt het de moeilijkste dagen van een gescheiden moeder.
Lees verder onder de advertentie
De eerste keer dat haar kinderen de feestdagen doorbrachten met hun vader, na de scheiding, zal Katie nooit meer vergeten, schrijft ze op ScaryMommy. ‘Ik wist al maanden dat ze eraan kwamen. Maakte plannen er het beste van te maken, maar het lukte niet. Ik bracht de hele dag in pyjama door op de bank, werkte wat in de tuin en las.’
Lees verder onder de advertentie
In de week daarna bleven de kinderen bij hun vader. Ze appten continu over alle avonturen die ze beleefden en hoe ze genoten. Het maakte Katie dolgelukkig dat haar kinderen het zo fijn hadden met hun vader, maar tegelijkertijd leverde haar het een steen op in haar maag. ‘Zij hadden lol, en ik was er niet om het met ze mee te beleven. Mijn nieuwe leven hield in dat ik voortaan niet meer alle verjaardagen en andere speciale gelegenheden met ze zou meemaken, en het raakte me als een mokerslag.’
Alleen zijn als troost
Dit was niet de planning toen haar ex en zij een gezin stichtten, jaren geleden. ‘We zouden dit samen doen, voor altijd. Feestdagen zijn om met je familie door te brengen. Maar mijn familie was niet meer.’
Op andere dagen wanneer hun kinderen naar hun vader zijn, omringde Katie zich met vrienden. Alles voor de afleiding. Maar deze keer niet. ‘Die pyjama op de bank was mijn enige optie. Ik wilde niet geconfronteerd worden met families die hand in hand met elkaar genoten. Ik wilde niet sociaal doen en veinzen dat ik gelukkig was. Dus ik trok me terug en hoopte dat het me zou troosten.’
Katie heeft haar eigen tijd en gelegenheid om speciale momenten met haar kinderen te vieren, weet ze inmiddels. ‘Als gescheiden moeder kan ik nieuwe herinneringen met ze maken. Dat besef, in combinatie met wat me-time, helpt. Al blijft het gemis pijnlijk, op die bijzondere dagen.’
Rouwen mag, vindt Katie. En een scheiding verwerken gaat nu eenmaal met ups en downs. ‘Ik heb geleerd dat je per dag moet bekijken wat goed voelt. Zin in een feestje? Ga. Wil je alleen zijn? Je dierbaren zullen het begrijpen. Enorme behoeften te emo-shoppen? Dóen.’ En dat geldt ook voor die feestdagen, vindt ze. ‘Je mag ze haten, zonder je kinderen, maar als je ervan leert genieten, is het ook oké.’
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Steeds meer kinderen hebben een overvol schema, van sport en muziek tot kunst. Waar vroeger één naschoolse activiteit genoeg was, is nu bijna elke vrije minuut ingevuld. Experts spreken van FOMO-parenting.