Dik vijf maanden lag onze Mack in de reiswieg, maar hij vindt zichzelf nu toch écht groot genoeg voor een wandelwagen… En dat vind ik best een dingetje.
Sinds een week of vier moet onze zoon niets meer hebben van de ligbak. Even gaat het prima, maar zodra hij merkt dat hij wordt afgezonderd van de mensen en niet om zich heen kan kijken, zet-ie het op een brullen. Hij wil dingen zien; de wereld ontdekken. Kijken naar de kleurige schappen in de supermarkt en als het even kan alle boodschappen die ik pak uit m’n handen rukken en in z’n mond stoppen.
Eigenlijk vind ik vijf maanden nog te vroeg voor zo’n zitje. Mack kan z’n nek prima stabiel houden en ook optrekken gaat steeds beter, maar als ik op fora lees dat veel baby’s pas met acht maanden in een wandelwagen worden gezet (want: slecht voor het ruggetje), sla ik aan het twijfelen. We besluiten door te zetten – al word je van een krijsende baby in zo’n bak natuurlijk helemáál niet vrolijk (vooral niet als je in de supermarktrij geen kant op kunt) maar soit.
Na een paar dagen wordt Mack in de reiswieg écht ontroostbaar. Nood breekt wet, denken we, dus we vragen advies aan de fysio.
Lees ook
Column Malu: ‘Zelfs tijdens je zwangerschap bemoeit de moedermaffia zich al met je’ >
Dat biedt opties: we mogen de wandelwagen gebruiken, mits hij op ligstand staat. Niet veel later staan vriend en ik met een YouTube-tutorial en tig verschillende onderdelen van de kinderwagen in onze handen. Ombouwen die handel, denk ik. En na wat gepuf en gesteun staat-ie: een soort ‘grote mensen’-kinderwagen.
Zodra we Mack erin zetten, giert hij het uit en ondanks dat het buiten stortregent, gaan we enthousiast als we zijn meteen een blokje om. Dan komen we erachter dat dit de juiste beslissing was: onze baby, die nu ineens geen baby meer is, ligt er ontspannen bij. Hij geniet van alles wat hij ziet. Nog geen tien minuten later valt hij in slaap, om pas wakker te worden als we al lang en breed thuis zijn.
‘Morgen weer een wandeling, kind’, denk ik. Nu gewoon weer die kleine baby uithangen.
Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels vijf maanden oud.
Er zijn van die momenten waarop je denkt: ‘Ik kan dit niet alleen’. De was wacht, het eten moet nog op tafel en je peuter huilt alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben we Kim Feenstra.
We denken vaak dat een goed gesprek de sleutel is tot een sterke relatie, maar wat als juist níéts zeggen de magie bewaart?
Je zwangerschap mogen aankondigen is voor velen een leuk en memorabel moment. Voor Inge is het ook zeker memorabel, maar niet op de positieve manier die ze gehoopt had. Het moment dat ze de echo liet zien, staat in haar geheugen gegrift.
Caroline Tensen (61) staat te springen van geluk: ze wordt oma! In maart verwacht de presentatrice haar allereerste kleinkind.
Elf jaar samen, middenin de tropenjaren en nog steeds stapelgek op elkaar. Presentatrice Jet van Nieuwkerk en haar partner Ward van den Bosch lijken het geheim van een stabiele relatie te hebben gevonden. En nee, het gaat niet om wekelijkse date nights.
Ze zeggen dat opa’s een speciaal plekje hebben in het hart van hun kleinkinderen, en eerlijk, we snappen allemaal waarom.