Bron: Pexels
Eén van de belangrijkste regels voor vriendinnen die ook mede-moeder zijn: bemoei je nooit, maar dan ook nóóit, met de ruzies tussen jullie kinderen.
José (37):
“Een kras op een roze meisjesfiets: dat is in een notendop de aanleiding van de ruzie tussen mij en mijn beste vriendin Julie. Eigenlijk van die tussen onze dochters van tien. Alleen heb ik iets doms gedaan, ik ben me er mee gaan bemoeien en dat is geëscaleerd.
Na een middag spelen leende Eefje de fiets van mijn dochter Benthe om naar huis te gaan. Ze zou hem de volgende dag terugbrengen. Blijkbaar was de fiets gevallen en daardoor zat er een enorme kras op het roze frame. Benthe begon te huilen en jammerde dat ze de fiets niet meer mooi vond en nu een nieuwe wilde. Eefje ontkende dat het door haar kwam en de meiden begonnen te bekvechten. Ik mengde me in hun ruzie. Ik stelde voor dat we de fietsenmaker zouden kunnen vragen het frame te spuiten en dat die kosten dan voor Eefje waren.
Lees ook – Als je kind altijd ruzie zoekt: ‘Ook leerkrachten storen zich aan mijn dochter’ >
Dat voorstel viel verkeerd bij mijn vriendin: waarom zou zij voor een lullige kras op een tweedehands fiets moeten betalen? Over en weer hebben we nare dingen geappt, waardoor ik nu, vier maanden later, nog steeds met een knoop in mijn maag rondloop. Helaas wil Julie niets van een verzoening weten. Ze heeft me zelfs geblokkeerd op Insta.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
