Beeld: Canva
Rianne (35, moeder van een zoon van 8) werkt sinds tien jaar als notarieel medewerker en heeft beroepsgeheim.
“Soms grap ik tegen vrienden dat ik een boek kan schrijven over alles wat ik op kantoor meemaak. Ik zie van alles voorbijkomen met gevoelige informatie, zoals huwelijkse voorwaarden en testamenten. In mijn arbeidscontract staat dat ik daar niets over naar buiten mag brengen op straffe van ontslag. Soms is het lastig om mijn mond te houden.
Zoals die keer dat er een man met zijn vrouw op kantoor kwam. Samen stelden zij een gelijkluidend testament op, dat houdt in dat partners elkaar als erfgenaam aanstellen. Alles werd netjes geregeld en ondertekend.
Een dag later stond die man weer bij ons op de stoep. Achter de rug van zijn echtgenote om liet hij het testament aanpassen: zij zou helemaal niets van hem erven als hij overleed. Het liefst zou ik zo’n vrouw dan waarschuwen, maar dat mag niet. Ik wil niet in de problemen komen en mijn baan kwijtraken, bovendien zijn het mijn zaken natuurlijk ook niet. Voor zover ik weet leeft deze man nog steeds en zijn ze nog samen. Haar staat dus een nare verrassing te wachten, mocht hij eerder doodgaan dan zij.
Soms raakt het beroepsgeheim mij persoonlijk. Zoals toen mijn oom twee jaar terug overleed. Hij had al dertig jaar slecht contact met zijn dochter, mijn nicht dus. Mijn oom had zijn testament op mijn kantoor laten opstellen. Een dag na zijn dood belde mijn nicht naar ons kantoor om te informeren naar haar erfenis. Zo ongemakkelijk en schaamteloos. Ze bleef maar bellen, steeds op hoge poten. Toen ze onterfd bleek te zijn, eiste ze haar legitieme portie. Het ging om hooguit een paar duizend euro.
Het liefst had ik flink mijn gal lopen spuwen over haar bij mijn ouders, maar dat mag natuurlijk niet. Een paar keer heb ik echt op mijn tong moeten bijten als ik mijn ouders zag, maar ik heb me kunnen inhouden.
Zwijgen is niet heel moeilijk voor mij, want ik ben rustig en geen flapuit. Ik ben ook geen roddelaar en weet heel goed wanneer ik mijn mond moet houden. Tegen mijn zoon zeg ik altijd dat hij niet lelijk over anderen mag praten en niet de geheimen van vriendjes mag delen met anderen. Hij is net als zijn moeder discreet; het grote geheim van Sinterklaas is ook veilig bij hem en zal hij niet aan jongere kinderen verklappen.
Het enige waar ik zelf soms mee in mijn maag zit is iets wat ik over mijn ouders weet. Mijn vader heeft zijn testament op mijn kantoor laten vastleggen, daarin stonden geen schokkende dingen. Maar tussen neus en lippen door liet hij vallen dat hij en mijn moeder behoorlijk wat spaargeld hebben. Daar weet mijn moeder alleen niets van. Niet dat dit voor haar verborgen is, maar mijn vader regelt heel traditioneel alle geldzaken en mijn moeder verdiept zich er niet in.
Pap houdt het zo omdat hij bang is dat mijn moeder alles verbrast als ze weet van dit geld, ze heeft nogal een gat in haar hand. Soms ziet ze mooie, dure schoenen in de stad en verzucht ze dat ze daar het geld niet voor heeft. Dan denk ik: je moest eens weten. Toch kan ik zakelijk en privé goed scheiden. Daar heb ik geen last van. Het verbaast me alleen dat er in zo’n goed huwelijk blijkbaar nog altijd geheimen zijn.”
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Rianne (36) houdt van haar schoonouders, maar ze heeft één heel groot nadeel: ze koopt te veel onnodige cadeaus.
Soms komt financiële schade niet door verkeerde keuzes of pure pech, maar door – jawel – je eigen kind. Dat ontdekte Julie (29) toen ze het roze glittertasje van haar 3-jarige peuter opende.
Kerst: het feest van lichtjes, liefde… en chaos. Dat wij moeders alle kerstballen hoog moeten houden wisten we natuurlijk al, maar soms zouden we dat wel even anders willen.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma. Deze keer Linda, die zag hoe een moeder tegen haar zoon stond te schreeuwen op het station.
