11:21 | 26.9.2018

29 onredelijke gedachten stiefmoeder kinderen

Beeld: Unsplash

Het zat eraan te komen natuurlijk. Dat moment na de scheiding waarop je ex een nieuwe partner krijgt. Een stiefmoeder die dus ook dicht bij je kinderen komt – dichterbij dan je soms kunt verdragen, hoe graag je het ook anders zou voelen. Kek Mama's Jorinde maakte het mee en denkt er van alles van.

Wie is die bimbo?! Hulptroepen: kam Google, Facebook, Instagram en LinkedIn door tot op de laatste duckface-selfie. En Tinder! Hij heeft haar vast van Tinder! De onderste druppel dirt zullen we boven krijgen.
Ze is vast nog stiekem getrouwd. Of een golddigger. Werkloos, hersenloos en gevoelloos.
Als ze maar niet denkt dat ze hun moeder kan worden. Of het woord ook maar als een verbastering kan gebruiken. Stiefmóeder. Over-my-dead-body. Ze noemen haar maar tante.
Nee, veel te intiem. Loeder is beter.
Ze is vast ook nog twintig ofzo. En dun.
Als ze maar lief voor ze is. O god, laat haar warm voor ze zijn. De trut.
No way dat zij ze mag troosten als ze pijn hebben! Of kleren voor ze mag kopen!
Als ze maar weet hoe ze een lieve moeder moet zijn…
En gewoon lekker met ze knuffelt. Dat hebben mijn kinderen zó nodig…
Eén foute bemoeienis en ik trek haar aan haar haren door de brievenbus.
Ik hoop wel dat we vriendinnen worden. Wel zo fijn voor de kinderen.
Dat zij mij dan belt voor advies enzo. Omdat ik tenslotte de Queen Bee ben. De Moeder Van Zijn Kinderen. Ik wil ook best advies geven over haar kinderen. Als ze die heeft. Ik ben tenslotte stukken ouder.
O wacht, dan krijg ik natuurlijk ook alle relatieshit te horen. Waar ik juist eindelijk vanaf was.
Ze is vast binnen een maand weer vertrokken.
Straks gaan ze trouwen. En maken ze een liefdesbaby. Een broertje of zusje voor mijn kinderen.
… en willen mijn kinderen daar dan voor altijd wonen.
Als ze leuk is, en wijn drinkt en zo, kunnen we misschien wel met z’n allen op vakantie. Als zo’n lekker modern samengesteld gezin.
Ik neem ook een kerel. Vandaag nog.
Maar die wordt echt geen stiefvader. Die wordt gewoon Piet of Klaas of Karel. Een soort voetbalvriend. Die toevallig bij hun moeder in bed slaapt.
O gatver! Die slettebak slaapt natuurlijk in mijn bed! Waarin ik mijn kinderen heb gebaard én gevoed! Drinkt uit míjn glazen en zit op míjn bank!
Ik ben blij dat ik er weg ben. Ons nieuwe huis is veel fijner.
Gaat ze daar natuurlijk de boel redecoraten. Omdat mijn smaak niet deugt.
Alsof zij smaak heeft. Ze valt op mijn éx.
Nou ja, daar ben ik natuurlijk ook ooit op gevallen. Waar ik nu niks meer van snap, maar wat wel ongelooflijk geweldige kinderen heeft opgeleverd. Dat moet zij dan ook wel vinden.
Tenzij mijn kinderen haar stom vinden, natuurlijk. Ze vinden haar vast een monster. Want ik ben veel leuker.
Dat zou echt afschuwelijk zijn. Dat ze daar dan niet meer heen willen. En ik van die huilende zieltjes onder mijn armen heb omdat ze een stiefloeder hebben.
En nooit meer een avond vrij heb om mijn eigen Klaas te vinden.
Ze is vast een schat. Ik bedoel: hij viel ook op mij.
Ik hoop dat ze gelukkig worden. Mijn kinderen zich in beide gezinnen veilig en geliefd voelen. Met niet één, maar twee keer een liefdevolle relatie als voorbeeld. Hebben we tenminste één ding goed gedaan toen we scheidden.