Beeld: Canva
Ouders vertrouwen hun kinderen niet zomaar aan een oppas toe. Logisch. Maar hoe ver ga je in die controle? Is een nannycam oke?
Uit onderzoek van oppasplatform Nina.care blijkt dat bijna een op de negen ouders een nannycam gebruikt om de oppas in de gaten te houden. Een verborgen camera in een klok, rookmelder of knuffel – alles om een oogje in het zeil te houden. Maar is dat een slimme zet of gewoonweg stiekem?
Bijna de helft van de ouders vindt het een goed idee om de oppas te filmen. Een deel doet dat ook al. Opvallend: vaders maken er vaker gebruik van dan moeders. Of moeders daar ook van op de hoogte zijn, blijft de vraag. Wat dit lastig maakt, is dat een op de vijf ouders de oppas niet inlicht over de camera. Dat roept de vraag op: hoe netjes is het om iemand te filmen zonder dat diegene het weet?
Juridisch gezien is het ingewikkeld. ICT-jurist Arnoud Engelfriet legt uit: filmen in je eigen huis voor privégebruik mag, maar als je iemand stiekem filmt in een niet-openbare ruimte, kom je in een grijs gebied terecht. Een oppas die via een bedrijf werkt, kan zelfs eisen dat er niet gefilmd wordt tijdens het werk. In bepaalde situaties mogen heimelijk gemaakte beelden wel gebruikt worden, bijvoorbeeld als bewijs bij een misstand. Maar in de meeste gevallen is het de vraag of het de moeite waard is.
Jasmijn Kok van Nina.care snapt de zorgen van ouders, maar wijst erop dat een nannycam kan zorgen voor wantrouwen. Dat doet de relatie met de oppas geen goed. Haar advies: kies een goed gescreende oppas in plaats van een camera in elke hoek. Dat voorkomt onnodige stress en onzekerheid. Want uiteindelijk draait het erom dat je een oppas hebt waar je je goed bij voelt – en niet een huis vol camera’s nodig hebt om gerust te zijn.
En een oppas aan de wijn? Wat vinden moeders daarvan? Je leest het onderzoek hier.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Steeds meer kinderen hebben een overvol schema, van sport en muziek tot kunst. Waar vroeger één naschoolse activiteit genoeg was, is nu bijna elke vrije minuut ingevuld. Experts spreken van FOMO-parenting.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
