Je zou denken dat vooral volwassenen precies weten wat ze moeten doen in noodsituaties, maar niets is minder waar. Kinderen blijken vaak veel doortastender wanneer het erop aankomt om 112 te bellen.
Volgens Kim komt dat vooral doordat kinderen minder nadenken over hoe iets hoort, en gewoon zeggen wat ze zien. “Kinderen zijn heel simpel”, vertelt ze. “Dus stel je voor: er is thuis sprake van huiselijk geweld, papa en mama hebben ruzie. Als een kind 112 belt is het: papa en mama hebben ruzie.”
Duidelijke informatie
Volwassenen daarentegen willen nog weleens verdrinken in details, merkt ze. Terwijl ze bij de meldkamer vooral behoefte hebben aan duidelijke informatie. “Volwassenen denken altijd: ik moet heel veel vertellen aan die meldkamer, terwijl we gewoon duidelijke en concrete info willen hebben.”
Op social media probeert Kim daarom iedereen (jong en oud) mee te geven dat je bij twijfel gewoon moet bellen. “Dat probeer ik ze op social media echt duidelijk te maken: je kan 112 bellen of 0900-8844, dus dat probeer ik ze echt mee te geven.” Kinderen mogen dan soms chaotisch overkomen, in noodsituaties reageren ze vaak verrassend helder.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?