‘Ik kook ook elke dag voor de buurvrouw’
Beeld: Getty Images
Voor Raquel voelde het vanzelfsprekend, de buurvrouw helpen in de weken na een nare val. Alleen nu, een halfjaar later, voelt ze zich nog steeds genoodzaakt om ermee door te gaan.
Raquel (41), moeder van Rafaël (11) en Michaella (7):
“Mijn tachtigjarige buurvrouw was gevallen, had haar onderbeen gebroken en moest een paar weken herstellen op de bank. Ik vond het zo triest; dat arme, hulpeloze mens. Haar eigen dochters wonen tachtig kilometer verderop. Ze moest het doen met thuishulp en de magnetron.
Dus die keer dat we pasta aten en ik te veel had gemaakt, liet ik Rafaël een bordje naar de overkant brengen. En toen ik een pittige bonenschotel had gemaakt, kreeg de buuf ook. Het mens was er dolgelukkig mee. Als de kinderen het lege bord of pannetje kwamen ophalen, bleef ze haar enorme dank uiten. Ze was er zó mee geholpen. Wat ontzettend lief van hun moeder.
Meer verhalen van moeders over alles dat met mombracing te maken heeft? Je leest ze hier.
Koken voor de buurvrouw
Juist daardoor voel ik me nu, een halfjaar later, genoodzaakt om dat pannetje te blijven vullen. Maar dan ook élke dag. Zelfs op de momenten dat we zelf niet thuis zijn of ik eigenlijk geen tijd heb, kook ik voor de buurvrouw.
“Zelfs op de momenten dat ik eigenlijk geen tijd heb, kook ik voor de buurvrouw”
Mijn man verklaart me voor gek. Mijn kinderen vinden het overdreven en zelfs de dochters van de buurvrouw hebben gezegd dat het echt niet hoeft. Maar ik doe het toch. Misschien omdat het in mijn cultuur normaal is – ik ben van origine Spaanse. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen haar zo’n flauwe magnetronhap te laten eten. Gelukkig houdt de buurvrouw van pikant.”
77% van de moeders in Nederland heeft te maken met momshaming, blijkt uit onderzoek van Kek Mama. Dat vond de redactie zó schokkend, dat ze een campagne is gestart: Kek Mama lanceert mombracing, de tegenhanger van momshaming, en roept alle moeders op om elkaar voortaan te steunen in plaats van te bekritiseren.
