Sombere gevoelens bij kinderen zijn niet altijd zichtbaar aan de buitenkant. Maar kinderen die van die ogenschijnlijk onschuldige uitspraken doen? Dát zijn vaak de echte zorgenkindjes. Het kunnen eigenlijk stille signalen zijn dat het emotioneel niet goed gaat.
Lees verder onder de advertentie
Volgens experts zijn dit de reacties waar je als ouder (tussen de lunchtrommels en de zwemles door) echt even bij stil moet staan.
6 uitspraken die ongelukkige kinderen vaak zeggen
1. “Mijn buik doet pijn”
Ook vaak: “Mijn spieren doen pijn” of “Ik heb hoofdpijn.” Kindertherapeut Darleen Claire Wodzenski vertelt dat kinderen vaak lichamelijke klachten krijgen wanneer ze zich mentaal niet oké voelen. Denk aan een scheiding, ziekte, ruzie thuis of iets engs meemaken. Het kan allemaal leiden tot sombere gevoelens waar ze geen woorden voor hebben. De buik spreekt als het ware.
Lees verder onder de advertentie
2. “Waarom schreeuw je altijd tegen mij?”
Dit kan je als ouder keihard raken, vooral als je juist je best doet rustig te praten. Gezinstherapeut Larry Michel legt uit: wat voor jou direct en duidelijk is, kan voor je kind aanvoelen als een stortvloed van kritiek. Of je nou fluistert of niet: zij horen blijkbaar geschreeuw. Wat helpt? Communicatie met meer zachtheid en bevestiging.
Lees verder onder de advertentie
3. “Ik verveel me
Je zou denken dat het haast niet mogelijk is met tig legoblokjes op de grond. Maar volgens scheidingsadvocaat Jennifer Hargrave betekent zo’n uitspraak vaak dat je kind afleiding zoekt om sombere gevoelens te onderdrukken. Kinderen die zich vaak vervelen, kunnen richting passiviteit of zelfs depressieve gevoelens glijden.
Lees verder onder de advertentie
4. “Zij lieten me dit doen”
Oftewel de: ‘Ik-kan-er-niks-aan-doen’-kaart. Lifecoach Susan Allan zegt dat ongelukkige kinderen (en volwassene echtgenoten!) zich vaak slachtoffer voelen omdat ze nooit hebben geleerd hoe ze zelf verantwoordelijkheid kunnen nemen. Goed nieuws: dat kun je wel oefenen door samen keuzes te maken en zelfstandigheid te stimuleren.
Lees verder onder de advertentie
5. “Je houdt meer van hem/haar dan van mij”
Ai. Deze doet pijn, want natuurlijk is dat niet zo. Maar pas op met antwoorden als “Dat is niet waar!” Dat voelt voor je kind als afwijzing van z’n gevoel. Wat ze volgens astrologe Aria Gmitter eigenlijk zeggen is: “Ik ben bang dat ik jouw liefde verlies.” Geef dus extra bevestiging, plan één-op-één-momentjes en laat zien: liefde is niet op, het wordt alleen maar meer als je deelt.
Alarm. Alarm. Alarm. Gezinscoach Frank Medlar zegt dat dit een signaal is dat er echt iets mis is. Zo’n uitspraak hoort bij diepe somberheid of depressie, vaak getriggerd door grote gebeurtenissen. Zoek hulp via de huisarts, psycholoog of kindercoach en blijf herhalen dat het leven stukken mooier is met hen erbij.
Lees verder onder de advertentie
Bron: Your Tango
Dit artikel is geschreven door de redactie van Kek Mama en is bedoeld voor informatieve doeleinden. Wij zijn geen artsen. Bij twijfels of gezondheidsproblemen raden we aan om altijd een arts of medisch specialist te raadplegen.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.