Mijn zoon was op zijn tweede al zindelijk. Af en toe een ongelukje, maar daar bleef het bij. Maar nu is hij vijf en sinds hij van klas is geswitcht in de kerstvakantie heeft hij een terugval. ’s Nachts is hij zo goed als zindelijk, maar overdag plast hij vaak in zijn broek. Hoe kan dat nou?
Gelukkig bestaat Debby Mendelsohn, van beroep zindelijkheidsdeskundige. Als zij het niet weet, weten wij het ook niet meer. Debby heeft zelf zes kinderen en schreef het onovertroffen boek Zindelijk maken is kinderspel – met anderhalf jaar uit de luiers. Bij de titel alleen al weet je dat alles goed komt.
En dat is precies wat u uw kind volgens Debby moet overbrengen: dat alles goed komt. In het leven ligt dat nogal eens anders, maar dat hoeft hij nu nog niet te weten. Geef uw zoon geen straf als hij in zijn broek plast, word niet boos, leg geen druk op hem, blijf lief. Hij vindt het zelf al vervelend genoeg. Volgens Debby moet u uitgebreid in gesprek met uw kleuter over de grote verandering op school. Vraag hem hoe hij het vindt in zijn nieuwe klas, of hij zijn vorige juf of vriendjes mist en of zijn nieuwe leerkracht een beetje leuk is.
Tegelijk gaat u in gesprek met de school. Daar weten ze vast van wanten, want het probleem komt vaker voor. Vraag de juf of ze hem er af en toe luchtig en subtiel op wil wijzen dat er een wc bestaat. Misschien kan ze hem soms even meenemen naar dit oord, hoewel dat een beetje veel gevraagd is als je een klas met 25 kinderen rustig moet houden.
Intussen gaat u uw eigen beproefde zindelijkheidstraining rustig opnieuw opstarten. Die methode is vast heel goed, want hij werkte ook toen uw kind een peutertje was. Voor ondersteuning koopt u Debby’s boek, of u leent het bij de bieb. Zindelijk maken is kinderspel. Niet vergeten.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 04-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Steeds meer kinderen hebben een overvol schema, van sport en muziek tot kunst. Waar vroeger één naschoolse activiteit genoeg was, is nu bijna elke vrije minuut ingevuld. Experts spreken van FOMO-parenting.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
