Zijn we bij Ikea, dan wil mijn vijfjarige dochter de rest van haar leven in de ballenbak blijven. Ze wil sowieso nooit mee naar huis als we ergens zijn. Gisteren heb ik haar nog uit een speelparadijs moeten sleuren terwijl ze de boel bij elkaar krijste. Toeschouwers zag je denken: wat een vreselijke moeder.
Bij opvoedproblemen geldt één regel: u staat nooit alleen. Vijftien jaar geleden was Do’s vriendin Yvonne met haar kinderen op het strand. Toen de zon ter kimme neeg, ze alles had ingepakt en haar twee oudsten klaarstonden om mee naar huis te gaan, groef driejarige Jet zich brullend in het zand. Yvonne trok nog net niet haar armpje uit de kom. Toen stond een bonk van een kerel, tatoeages op zijn spierballen, op van zijn badmatje. Hij pakte Jet op als een zak aardappels en bracht haar naar Yvonne. Jet was meteen stil. “En nu luister je naar je moeder”, zei de bonk. “Meneer, u verdient een standbeeld”, stamelde Yvonne.
Lees ook
‘Moeders moeten leren om hulp te vragen’ >
Ons advies: durf hulp te vragen. “Meneer, zou u mijn dochtertje even willen oprapen?” vraagt u aan een man die verontwaardigd naar uw gestuntel in de ballenbak kijkt. Daarmee maakt u zo’n toeschouwer opeens medeverantwoordelijk. Nederland telt niet alleen maar hufters. In de menselijke natuur liggen nare trekken besloten maar ook nobele, zoals hulpvaardigheid. Soms hebben omstanders alleen een duwtje nodig. In gedachten zien we een feelgood-movie voor ons, waarin medeklanten uw dochter op vele handen liefdevol uit de ballenbak heffen. Een Sound of music-muziekje op de achtergrond.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 09-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
Ze had zo’n zin in haar welverdiende vakantie met haar gezin. Niet te ver weg, met de auto naar de camping in Frankrijk. Karlijn had alles tot in de puntjes voorbereid en iedereen was er klaar voor. De aankomst op hun vakantiebestemming verliep ietsje anders. Ze kregen ongewenst bezoek van een nest vliegende mieren.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
