Zijn we bij Ikea, dan wil mijn vijfjarige dochter de rest van haar leven in de ballenbak blijven. Ze wil sowieso nooit mee naar huis als we ergens zijn. Gisteren heb ik haar nog uit een speelparadijs moeten sleuren terwijl ze de boel bij elkaar krijste. Toeschouwers zag je denken: wat een vreselijke moeder.
Bij opvoedproblemen geldt één regel: u staat nooit alleen. Vijftien jaar geleden was Do’s vriendin Yvonne met haar kinderen op het strand. Toen de zon ter kimme neeg, ze alles had ingepakt en haar twee oudsten klaarstonden om mee naar huis te gaan, groef driejarige Jet zich brullend in het zand. Yvonne trok nog net niet haar armpje uit de kom. Toen stond een bonk van een kerel, tatoeages op zijn spierballen, op van zijn badmatje. Hij pakte Jet op als een zak aardappels en bracht haar naar Yvonne. Jet was meteen stil. “En nu luister je naar je moeder”, zei de bonk. “Meneer, u verdient een standbeeld”, stamelde Yvonne.
Lees ook
‘Moeders moeten leren om hulp te vragen’ >
Ons advies: durf hulp te vragen. “Meneer, zou u mijn dochtertje even willen oprapen?” vraagt u aan een man die verontwaardigd naar uw gestuntel in de ballenbak kijkt. Daarmee maakt u zo’n toeschouwer opeens medeverantwoordelijk. Nederland telt niet alleen maar hufters. In de menselijke natuur liggen nare trekken besloten maar ook nobele, zoals hulpvaardigheid. Soms hebben omstanders alleen een duwtje nodig. In gedachten zien we een feelgood-movie voor ons, waarin medeklanten uw dochter op vele handen liefdevol uit de ballenbak heffen. Een Sound of music-muziekje op de achtergrond.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 09-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
