Nathalie (45, werkt op een kinderdagverblijf) had haar dochter Bo (11) zo goed mogelijk voorgelicht over de gevaren op internet. Toch kwam ze op een chatapp terecht waar ze geconfronteerd werd met mannen die zich aftrokken.
“Toen Bo thuiskwam na een middag bij een vriendinnetje, zag ik meteen dat er iets met haar aan de hand was. Ze leek in shock, stil en afwezig. Onze band is zo goed, ik kan haar ‘lezen’. ‘Wat is er?’ vroeg ik. Voorzichtig begon ze te vertellen wat ze net bij haar vriendinnetje thuis had gezien. Geschrokken luisterde ik naar haar verhaal.
Ik heb Bo altijd zo digiwijs mogelijk proberen op te voeden, ik wilde haar juist vanaf jonge leeftijd daarin begeleiden. Ze kreeg al op haar negende een telefoon, ook omdat ze een stukje naar school moest fietsen en ik het prettig vond om te kunnen zien waar ze zich bevond.
Aan de andere kant vond ik haar nog jong, dus was het voor mij belangrijk om te monitoren wat ze allemaal op die telefoon deed. In eerste instantie waren dat voornamelijk spelletjes, een aankleedapp van Barbie en een app waar je virtueel taarten kon bakken.
“Ik drukte haar op het hart om alleen berichtverzoeken te accepteren van mensen die ze echt kent”
Zo eind groep 7 kwam daar ook Snapchat en later Instagram bij. Ik keek altijd met haar mee om te zien wat voor een berichtjes ze daarop kreeg. Ik drukte haar op het hart om alleen berichtverzoeken te accepteren van mensen die ze echt kent. Soms twijfelde ze wanneer ze een verzoek kreeg van iemand met een dierenfoto die ze niet meteen thuis kon brengen. Ze kwam altijd naar me toe om te checken of het wel oké was. Als we dat niet vonden, blokkeerde ze het profiel altijd meteen. Missie tot opvoeden geslaagd, dacht ik dus.
Tot die bewuste middag dus. Ze was uit school naar huis meegegaan met haar vriendinnetje Linde en er was nog een ander meisje mee. De vader van Linde werkte thuis die dag, dus ik ging ervan uit dat die wel een beetje op de meiden zou letten. Niets was minder waar.
“Je moest er achttien jaar of ouder voor zijn, maar die regel bleek makkelijk te omzeilen”
Die vader bleek achteraf de hele middag op de studeerkamer in een Zoom-gesprek te hebben gezeten en had geen idee wat zich intussen afspeelde in de woonkamer beneden. Daar speelden de meisjes namelijk op hun telefoon met een app die Omegle heet. Een plek waar je nieuwe mensen kunt ontmoeten. Ik had er nog nooit van gehoord, maar je kunt het zien als een chatbox waarin je steeds videocontact hebt met andere personen. Je moest er achttien jaar of ouder voor zijn, maar die regel bleek makkelijk te omzeilen. En verdere controle over de inhoud van die gesprekken is er kennelijk ook niet.
Lees ook – Vieze kerels op het web: ‘Mijn dochter (9) kwam terecht op een chatsite van pedo’s’ >
De meiden scrolden die middag langs de video’s van allerlei deelnemers van die chatroom. Al snel bleek dat het weinig te maken had met gezellig kletsen. Er zaten namelijk mannen achter die chats die zonder blikken of blozen hun erecties lieten zien of zich af liepen te trekken. Haar vriendinnetjes vonden het vooral grappig en deelden ook videobeelden terug. Achteraf begreep ik dat een van hen zich zelfs een keer had uitgekleed en gechat had in niets meer dan haar beha.
Bo was zich wild geschrokken. Ze had haar vriendinnen opgedragen om meteen de app uit te schakelen, maar het kwaad was allang geschied. Ik ben een alleenstaande moeder, dit was de eerste keer in haar leven dat ze überhaupt een blote piemel had gezien. Ik had het haar liever bespaard.
“Ze wilde die app meteen sluiten, maar het kwaad was al geschied”
Ik heb meteen de ouders van die meiden gebeld en verteld wat er was gebeurd. Die zouden het ‘met hun kinderen bespreken’, maar ik geloof eerlijk gezegd niet dat dat is gebeurd. En Bo? Die blijft voortaan verre van dit soort apps. ‘Veel te goor!’ vindt ze het. Gelukkig.”
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Goede ouders hebben geen bakken met geld nodig om hun kinderen een fijne jeugd te bezorgen. Het zijn juist die kleine dingen die het ‘m doen. Die maken dat je kind zich geliefd en veilig voelt, en daar draait het uiteindelijk om.
Van baby tot bijna-volwassen student: dit mag je ongeveer verwachten qua kosten per kind.
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.
Het is soms lastig voor ouders om te bepalen of hun kind echt gelukkig is, vooral naarmate ze ouder worden en hun emoties complexer worden. Toch zijn er volgens psychologen verschillende signalen die kunnen duiden op het geluk van een kind. Met Parents delen ze deze 13 tekenen.
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (9) in Los Angeles. In deze column deelt ze hoe ze de zomervakantie met zoon heeft ervaren.
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.
