Beeld: Getty
Lieve (30) is moeder van Jan (3) en Dries (7 maanden). Ze was gelukkig getrouwd, tot haar man afgelopen Kerstmis totaal onverwachts zijn koffers pakte. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt. Deze week: de genietvakantie waar Lieve als getrouwde vrouw naar hunkerde, klinkt minder aantrekkelijk.
Al vroeg in ons scheidingsproces was er gedoe om de omgangsregeling maar over de feestdagen, vakanties en verjaardagen waren we het vrij snel eens. Elke vakantie van een week heeft hij de jongens een extra dag en in de zomervakantie zouden we om en om een week voor Jan en Dries zorgen.
Het leek een fantastisch plan, toen, maanden terug, in januari. Maar nu de zomervakantie steeds dichterbij komt heb ik lichtelijk spijt. Twee weken geleden opperde ik om de weken eens te verdelen. Ik bekeek mijn agenda wel 100 keer en wilde het liefst 1 week bij mijn ex en 5 weken bij mij plannen. Mijn hemel, wat moest ik één hele week zónder mijn kinderen, laat staan twee keer een hele of drie keer een hele week..
Het gekke is dat ik van te voren had bedacht dat ik dan lekker op vakantie zou gaan. 7 dagen all-inclusive naar Alanya of iets anders fouts waar ik me even helemaal zou kunnen ontspannen. Even zonder ogen in mijn achterhoofd enorm bruin worden op een ligbedje aan het zwembad met een cocktail of vijf on the side. Een echte ‘geniet vakantie’ zonder kinderen waar ik als getrouwde vrouw minimaal eens per maand enorm naar hunkerde.
Nu het moment nadert en ik eigenlijk zou moeten gaan boeken gaan mijn beide hakken in het zand en verzet ik me met man en macht. Ik kan toch niet in mijn eentje dat vliegtuig in? Stel je voor dat het crasht, dan hebben mijn kinderen geen moeder meer of stel je voor dat mijn kinderen het niet volhouden en ik niet even naar ze toe kan rijden. Zelfs een vakantie in Europa durf ik niet aan, ook op de snelweg is het niet veilig en ben ik niet binnen een aanzienlijke tijd bij mijn kinderen.
Het hoogst haalbare op dit moment is een hotelletje in Maastricht of zo. Oostende kan ook nog wel. Dan heb ik toch het strand én ben ik in het buitenland maar binnen twee uur weer thuis. Toch heb ik nog niet geboekt. Eigenlijk vind ik dat ik me niet moet laten leiden door angst en gewoon die vakantie moet boeken waar ik altijd zo naar hunkerde aangezien de mogelijkheid zich nu voordoet. Aan de andere kant vind ik dat ik wat milder mag zijn naar mezelf toe en het best een jaartje mag toegeven aan mijn angstige gevoelens en lekker veilig dichtbij huis kan blijven.
Ik denk dat ik het voorlopig maar even zo laat en die eerste vakantieweek ga afkicken van het moeder zijn. Eens kijken hoe dat me tegen die tijd afgaat. Een lastminute is tenslotte zo geboekt, en of dat nou een lastminute naar Alanya is of Oostende dat zien we dan wel.
Dit artikel staat in het Kek Mama Zomerboek.
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
Voor de schoolfoto kleed je je kind natuurlijk aan in de mooiste kleren. Haartjes leuk. Snoeten goed gepoetst. Hopen dat er geen gaten zijn gevallen in het gezicht of gebit. Nou ja, dit geldt vooral voor moeders. Vaders houden er vaak toch net een andere standaard op na.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
