Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Dat je misschien wel de grootste levenslessen van je eigen kinderen zal krijgen, verwacht je niet op het moment dat je baby ter wereld komt. Want eerlijk is eerlijk: als ouder leg je het lot van zo’n kwetsbaar minimens liever niet meteen in zijn of haar handen. Nu, jaren later, heeft mijn jongste dochter me toch een van de belangrijkste lessen geleerd als het gaat om kleur en afkomst.
Ik zal het je uitleggen…
We zijn op vakantie en tussen alle zonnestralen door heb ik mijn kinderen naar binnen gestuurd en een kleurplaat van één bij één meter gegeven – ze moeten immers ook vertier in de schaduw hebben als de zon midden op de dag te heet is. Ik ga naast mijn dochters zitten om te helpen. Tekenen ontspant, en inkleuren is mij aangeraden door mijn psycholoog…
De gezichtjes op de kleurplaat kleur ik vrolijk in met een zalmroze krijtje. Ik leg mijn jongste dochter uit dat ze ’m kan gebruiken voor de poppetjes, want die kleur noem je ook wel ‘huidskleur’. Meteen kijkt ze me vragend aan en zegt: ‘Mama, dat is helemaal geen huidskleur! Je hebt ook andere huidskleuren!’ Ik schaam me diep en zeg dat ze helemaal gelijk heeft. Ze overdondert me door haar kijk op de wereld en vult mijn hart met liefde, want natúúrlijk is dat geen huidskleur.
Lees ook
Fijne tips: zo blijft je huid mooi >
Meteen voel ik me stokoud. Oud, zoals mijn ouders ouderwets konden zijn over belangrijke (en soms minder belangrijke) dingen in het leven. Zij vonden het moeilijk om een andere bril op te zetten ten behoeve van een inclusieve wereld. En niet om mijn generatie op de borst te kloppen, maar ik geloof wel dat wíj minder rigide zijn en sneller ons beeld kunnen bijstellen.
Daarbij gaat het zeggen van ‘sorry’ onze generatie beter af, dus ik verontschuldig me nogmaals tegenover mijn jongste dochter en voel dat ik een blos krijg. Man, wat schaam ik me. ‘Geeft niet hoor mam’, reageert ze liefdevol. ‘Kijk, nu heeft jouw gezicht ook een andere kleur!’
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
Meer columns van Patricia? Elke vrijdag komt er een nieuwe column op KekMama.nl. Lees hier de eerdere columns.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”