Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
De allereerste keer dat ik over een getal ging nadenken, was toen mijn wiskundeleraar het getal nul in een ander daglicht zette. Zijn jonge leeftijd, in combinatie met zijn Grease-achtige leren jasje, maakten dat wij pubers hem zowaar cool vonden. Althans, voor een wiskundeleraar. Nul was zijn favoriete getal.
Het was zowel positief als negatief, maar hij maakte daarbij meteen een sneer naar onze zuiderburen, die het getal vooral negatief gebruikten. “De Belgen liggen wetenschappelijk wel vaker dwars,” siste hij dan onder zijn neus door.
Bij ons thuis is er tegenwoordig ook een fixatie op getallen. De zes en de zeven om precies te zijn. Ouders met kinderen die toegang hebben tot sociale media weten waar ik het over heb: six seven. Waarbij de seven altijd iets lager, wat langer in de mond gehouden wordt, alsof het een magisch wachtwoord is. En kennelijk zijn er overal zessen en zevens te vinden. Want mijn kinderen spotten ze overal; op nummerborden, huisnummers, klokken, pompprijzen of likes onder posts.
En iedere keer voelt het alsof ze een schat hebben ontdekt. Waar deze trend vandaan komt, weet niemand zeker. Sommigen zeggen dat het komt door de Amerikaanse basketballer LaMelo Ball, die 6’7 foot lang is. Anderen weer beweren dat het uit een track van rapper Skrilla komt. Anyways. Soms is het grappig. En soms irritant. Net zoals kinderen zelf, zullen we maar zeggen.
Zelf had ik deze week vooral weer een obsessie met het getal één. Ik besloot het cijfer weer eens een kans te geven, maar het bleek wederom het meest onbetrouwbare getal in mijn huishouden te zijn. Iets dat ik eigenlijk al weet, maar ik dacht deze keer te horen waarop de machine de was draaide dat het deurtje nu wel écht zou openklikken. En dus ik bleef staan. Maar één minuut werden er twee. En twee werden er uiteindelijk vijf. Ik was er weer ingetuind. En ik voelde mijn frustratie in pure woede veranderen. En toch blijf ik staan. Want nu weglopen zou zonde zijn van alle tijd die ik al geïnvesteerd had in wachten. Dus bleef ik turen naar het raampje, herschikte ik nog maar eens mijn wasmiddelen, en probeerde mijn gedachten te kalmeren op het ritme van de centrifuge. Fabrikanten zullen ons wassende consumenten toch niet zo massaal erin luizen? Wat is hun winst? Dat we langer naar het apparaat staren? Dat we nadenken over onze ecologische voetafdruk?
Net als ik denk dat het programma écht afgelopen is, zwengelt de machine nog één keer aan. Ik kijk naar het schermpje en zie nog altijd een grote rode één branden. Misschien is de wasmachine wel van Belgische makelij. Dat zou wellicht een hoop verklaren…
Meer lezen van Patricia? Hier vind je haar andere columns.
Als ouder wil je dat je kinderen gelukkig, zelfverzekerd en emotioneel sterk opgroeien. Volgens Jean Twenge, hoogleraar psychologie aan de San Diego State University, kan één eenvoudige opvoedregel het verschil maken: geen telefoons en tablets in de slaapkamer ’s nachts.
De Britse opvoedgoeroe Gina Ford (71) steekt het niet onder stoelen of banken: volgens haar draait het gezinsleven anno nu té veel om de kinderen.
Kim Feenstra deelt op Instagram een openhartig bericht over haar jeugd, haar trauma en het moederschap. Haar vijfjarige zoon Brooklyn heeft haar geholpen haar pijn uit haar jeugd te verwerken: “Door hem weet ik wat echte liefde is. Hij heeft mij leren voelen. Leren spelen. Leren helen. Hij heeft het innerlijke kind in mij leren […]
Een gesprek dat normaal vol grapjes, herkenbare mom-talk en theekletspraat zit, krijgt deze keer een rauwe rand. In de nieuwste aflevering van hun podcast Chantal & Tina praten Chantal Janzen (46) en Tina de Bruin (51) openhartig over de heftigste periode in Tina’s leven.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Leven in Spanje klinkt als een droom, maar ook daar is de familie Jelies niet gevrijwaard van online commentaar.