Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Soms, heel soms kún je gewoon niet je emoties inhouden. Bijvoorbeeld als je aan het bevallen bent of als je op maandagochtend keihard je kleine teentje tegen het bed stoot. Dan is het bijna onmogelijk om geen intense reactie de wereld in te slingeren. Goed, wellicht verklaar je me voor gek, maar ik had dus zo’n moment op de allereerste ouderavond van mijn oudste dochter.
Middenin een muf klaslokaal liet in mijn emoties de vrije loop. Ik werd compleet overvallen door een gevoel dat ik niet onder stoel of (school)banken kon steken. Je kunt je misschien voorstellen dat de andere vijftig ouders in het warme klaslokaaltje mij in complete verwarring aanstaarden.
Maar wat gebeurde er dan? Nou, voor de klas stond een leraar natuurkunde. De man, overduidelijk in het bezit van een handige portie ADHD, had de ouders vanaf het begin op zijn hand. Zijn rode suède schoenen dachten de hoofdrol te hebben, maar verloren het van zijn kleurrijke karakter. Met veel passie demonstreerde hij een scheikundig proefje. Al grappend met een heuse vuurbrander en een ijzeren bal legde hij iets uit over bewegende moleculen.
“Mijn eigen scheikundeleraar was zo saai dat je bij het betreden van het klaslokaal al in slaap viel”
Ik dacht even terug aan mijn eigen scheikundeleraar. Die man was zo saai dat je bij het betreden van het klaslokaal al in slaap viel.
Lees ook – Dat ging ff mis: ‘En toen werd ik paniekerig door school gebeld’ >
God, wat had mijn dochter mazzel met deze leuke vent. Maar het werd dus nóg beter. Op een gegeven moment liet hij op de beamer een foto zien van de belangrijke meneer die dit proefje zogenaamd op zijn naam had staan. Maar hij liet óók een oude foto van een vrouw zien.
“God, wat had mijn dochter mazzel met deze leuke vent. Maar het werd dus nóg beter”
Wat bleek? Niet hij, maar zij was het brein achter deze uitvinding. En omdat er zoveel vrouwen worden weggelaten in de geschiedenis vond hij het zijn taak deze vergeten vrouwen een podium te geven in zijn lessen! Joehoe.
Je snapt: dat was het moment dat ik hem luidkeels toejuichte. Zonder enige gêne. Het luide gegil ging ook gepaard met twee handen die stevig tegen elkaar aan klapten boven mijn hoofd. Ik joelde en klapte, joelde en klapte. Nu ik dit twee dagen later aan je vertel, moet ik stiekem een beetje lachen om de hele situatie. Ik heb mezelf en mijn feministische hart meteen lekker op de kaart gezet. Maar holy, wat ben ik dankbaar dat deze man mijn kind lesgeeft. Wordt vast en zeker vervolgd… Wil je de columns van Patricia liever luisteren? Dat kan hieronder, op Spotify. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.