Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Dinsdagochtend 8.03 uur, de ochtendspits is in volle gang wanneer vanaf mijn telefoon een opgewekt ‘pling!’ klinkt. Ik heb alle geluiden uit staan, maar één belangrijke app mag altijd tussendoor: Social Schools, het communicatiesysteem van de school. Dit is immers de plek waar belangrijk nieuws wordt gedeeld en de nodige reminders worden gestuurd: toch geen gymkleren aan, andere ingang nemen, denk aan het meenemen van drie kilo kastanjes en meer van die dingen die me vrij makkelijk ontschieten. Dit is ook de plek waar eventuele afwezigheid van de juffen en meesters wordt meegedeeld, dus op zich de moeite waard om even in de gaten te houden.
Maar die afwezigheid, die komt dus bijna nooit voor. En daar zat ik over na te denken. In een tijd waarin elk kuchje en zelfs één licht verstopt neusgat de juf of meester dwingt tot ziekmelden, en het aantal leerkrachten toch al niet erg toereikend was, zou je verwachten dat er elke week wel een kind thuis op de bank zat. Eerlijk gezegd had ik me daar na de zomervakantie al op ingesteld. Het intreden van de herfst valt doorgaans samen met het intreden van het snot en je kunt er natuurlijk op wachten dat de juffen en meesters massaal getroffen worden door een verkoudheidje, omdat dat nu eenmaal gebeurt als er dertig kinderen in je gezicht hoesten. Maar de teller staat bij ons tot nu op één per kind. De juffen, meesters, directie en roosters lijken wel van elastiek te zijn. Op een of andere manier valt er altijd wel weer iets nóg verder te buigen of te stretchen en hup, daar is weer een oplossing.
Lees ook ‘Beste juf, we zullen u nooit meer uitschelden’ >
Ook nu weer, het bericht op dinsdagochtend: juf R. is er niet, maar juf E. kan de groep overnemen. Dat is toch geweldig? Het was niet dat juf E. verder niets te doen had. En laatst, toen juf E. er juist niet was, spoedde juf R. zich naar school om op haar vrije dag voor de klas te staan. Zodat alleen zij in allerijl oppas moest regelen, en niet dertig ouders. Mijn bewondering voor leerkrachten was sinds de weken van thuisonderwijs al met grote sprongen toegenomen, maar voor nu zeg ik: nog meer hulde aan de juf en meester (en de vervanger van de juf en meester, en de duo, en de vervanger van de duo). Deze column stond eerder in Kek Mama. Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Schaatskoningin Irene Schouten (32) zat eind vorig jaar nog op een roze wolk: ze werd voor het eerst moeder van haar zoontje Dirk. Samen met haar man Dirk-Jan genoot ze volop van het nieuwe gezinslevens. Maar die roze wolk sloeg al snel om in zorgen toen bleek dat Dirk kampte met gezondheidsproblemen.
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
Als je kind een hobby heeft die niet de hele dag gamen inhoudt, ben je waarschijnlijk allang blij. Als je zoon van twaalf dol is op fossielen en edelstenen, weet je in ieder geval ook waar je hem blij mee kunt maken.
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?
In Beste Zangers draaide het afgelopen zaterdag allemaal om zangeres Bente Fokkens (24). De artiesten brachten een ode aan haar muziek én favoriete nummers. Een indrukwekkend optreden van die avond kwam van Laetitia, die als kersverse mama een gevoelige snaar raakte bij zowel Bente als de kijkers thuis.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.