Mariëtte Middelbeek is journalist en auteur, en columnist voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper en dochter Nora.
Sinds ik kinderen heb, ben ik gefascineerd door het cliché ‘je krijgt er zoveel voor terug’. Deze ruilhandel begint al bij de bevalling, waar je als wisselgeld voor de baby wordt verblijd met zaken als hechtingen, stolsels en een heel stuk extra buik. Daarna volgen cadeaus als slaapgebrek, babyspuug en de stress om een huilende baby die je zo graag wil troosten zonder een idee van wat er aan de hand is. Maar uiteraard ook diezelfde schattige baby die zomaar een nacht op stelten kan zetten om ’s ochtends met zo’n oogverblindende glimlach te komen dat je – hier geldt dat andere cliché – die doorwaakte uren ook zo weer vergeten bent (tot het vier uur ’s middags is en je bijna in slaap valt boven je Cup-a-soup). En na de babytijd volgen dan nog cadeaus als de peuterpuberteit en de nee fase.
Lees ook – Deze hilarische illustraties vatten het ouderschap perfect samen >
In ieder geval is de geschenkenmand na het krijgen van een kind eindeloos en de variatie aan wat je er dan allemaal voor terugkrijgt reuze, al kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat wie het cliché uitspreekt doelt op al die hoogtepunten en wat minder op de onverwachte bijzaken.
“Mijn indruk is dat wie het cliché uitspreekt doelt op de hoogtepunten en minder op de onverwachte bijzaken”
Mij leek dat, nu we hier de baby- en peuterfase ontgroeid zijn, het cliché ook zou ophouden te bestaan. Geen ondergespuugde kleding meer (althans niet op dagelijkse basis), wel nachten waarin er gewoon wordt geslapen en bij huilen is het zo handig dat het kind in kwestie kan vertellen wat er aan de hand is. Maar zoals dat gaat met ouderschapsclichés: het blijkt nog springlevend, ik vermoed tot ver na de achttiende verjaardagen.
Zo sjouwde ik Casper, inmiddels 25 kilo, onlangs de trap op nadat hij ’s avonds in de auto in slaap was gevallen. “Jeetje”, verzuchtte ik liefdevol terwijl zijn hoofd op mijn schouder lag en ik hijgend boven aankwam. “Je wordt zwaar, lieverd.” En ook al was hij half in slaap en dacht ik niet eens dat hij me hoorde, toch deed hij zijn mond open en zei, naar ik vrees honderd procent gemeend: “Ja, mam. Jij ook.” Wat ik zeg: je krijgt er zoveel voor terug. Dit artikel staat in Kek Mama 10-2022. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).