Ze hoort het haar vriendinnen nog zeggen tijdens haar zwangerschap: vliezen breken voordat je weeën beginnen? Dat gebeurt alleen in films. Toch zat Malu’s vriend een jaar geleden, precies zoals in een film, op z’n knieën de grond te dweilen. Het was duidelijk: de bevalling was begonnen.
‘En hoewel ik de afgelopen twaalf maanden voor m’n gevoel meer heb meegemaakt dan ooit, lijkt die bewuste dag gisteren…’
Eigenlijk moet ik wel om mezelf lachen als ik eraan terugdenk. Ik, die notabene een paar maanden voor mijn bevalling nog riep dat ik ‘écht in het ziekenhuis wilde bevallen’, gilde vanuit mijn slaapkamer tijdens de weeën dat ik geen stap meer over de drempel ging zetten. Want zal je net zien: sta ik kreunend in de lift, komt de onderbuurman met twee volle, stinkende vuilniszakken binnenlopen. Of erger nog: met z’n enorme honden die altijd als speelse puppy’s op je afstormen… Ik bedacht me de meest abominabele scenario’s en had maar één doel: dat kind moest eruit. En snel ook.
Nadat mijn vriend mij ongeveer vijf keer liefkozend had gevraagd ‘of ik het écht zeker wist’, werd de boel in de slaapkamer gereed gemaakt…
Lees ook
9x bevallingsfoto’s waar je stil van wordt >
Het was pijnlijk. Bijna ondragelijk soms, maar als ik eraan terugdenk, zou ik het zo overdoen. Het gevoel dat ik thuis was en me omringd door mijn éigen spullen in een denkbeeldige cocon kon wikkelen, was onbetaalbaar. Mijn vriend en ik waren samen met mijn moeder en schoonmoeder een onoverwinnelijk team. En nog geen vijf uur nadat mijn vliezen waren gebroken, lag onze zoon op mijn borst.
Nu, precies twaalf maanden later, is dat miniding gewoon alweer 1 jaar. Hij kruipt, ontdekt de wereld, vormt een eigen mening en danst de hele dag. Hij is altijd vrolijk en als we niet uitkijken, rukt hij eigenhandig alle pannen uit de keukenkastjes.
Gek misschien, maar nu hij jarig is geweest, besef ik pas hóeveel er in een jaar tijd kan gebeuren. Maar ook hoeveel moois ons nog te wachten staat. Van z’n eerste stapjes tot eerste woordjes: ik kan nu al niet wachten. Al begint opvoeden dan wel pas écht ;).
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.