11:27 | 23.6.2017
'Canadian Birth Photographers' vroeg fotografen naar hun mooiste bevallingsfoto's. Het resultaat: dit prachtige lijstje, waar je ongetwijfeld stil van wordt.
Ook interessant
Beeld: Pexels
Het huis opruimen en soppen: wie geen schoonmaakster heeft, moet zelf aan de slag. Blogger Mandy Roussel stelde het zo lang mogelijk uit, tot ze de troep niet langer kon aanzien.
‘Maar toen ik alles had schoongemaakt, voelde ik me verschrikkelijk’, schrijft ze op Scary Mommy.
Verdwaalde druif
Een vieze douche, stof in alle hoeken en gaten en een verdwaalde druif onder de stoel: Mandy negeerde alle tekenen dat haar huis toe was aan een flinke schoonmaak. Ze vertelt: ‘Hoewel ik er de tijd voor had – we hadden eindelijk eens een weekend zonder verplichtingen – betekende dit nog niet dat ik het ook moest doen. Toch?’
Lees ook:
Dit is dé tip voor moeders die rommel in huis zat zijn >
Vernietiging
Op vrijdag en zaterdag lukt het haar prima om door de troep heen te kijken. Ze hangt op de bank, neemt haar kinderen mee naar het park en gaat ’s avonds een potje bingewatchen. Ze verheugt zich op een regenachtige zondag voor een Harry Potter-marathon met het hele gezin, maar het loopt anders. ‘Opeens scheen de zon’, zegt Mandy, ‘en zag ik de vernietiging: overal lag speelgoed, borden van het ontbijt en de lunch nog in de woonkamer en door alle kruimels leek het alsof de druif onder de stoel zorgvuldig geplaatst was in het interieur. Ik wist: dit hou ik niet veel langer uit.’
‘Waarom doe ik dit?’
Mandy verzamelt moed en begint aan de schoonmaak. ‘Na drie kwartier was ik klaar en voelde ik me verschrikkelijk. Waarom deed ik dit? Waarom kon ik niet gewoon ontspannen?’ Volgens haar zijn er twee redenen: ‘Wij moeders hebben het zo druk, dat we ergens de controle over moeten houden om niet gek te worden. Of misschien is ons leven zo chaotisch dat we orde in huis moeten scheppen om wat rust te vinden. Als ik als moeder een superkracht zou kunnen kiezen, weet ik het wel: het negeren van een vies huis. Maar helaas is die superkracht alleen beschikbaar voor vaders – en ik kan me niet voorstellen dat zij het willen ruilen voor borstvoeden.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Ook interessant
14:06 | 23.5.2018
Beeld: Pexels
Van het eerste stapje tot de eerste schooldag: we zijn apetrots op ons kind en posten bijna elke mijlpaal op social media. Blogger Lorna Rose deed dat ook, maar toen haar tweede kind werd geboren ging ze nadenken over de gevolgen.
‘Wie geeft mij toestemming om informatie over mijn kinderen, laat staan hun privacy, online te zetten?’, schrijft ze op Scary Mommy.
Alles vastleggen
Toen Lorna voor het eerst moeder werd, plaatste ze allerlei foto’s van haar zoon op Facebook. ‘Zijn eerste badje, een foto dat hij sliep, de trap op kroop en voor het eerst spaghetti at: ik wilde elk moment vastleggen en het vervolgens delen op Facebook’, vertelt Lorna. ‘Ik wilde mijn moederschap naar de wereld schreeuwen.’
Lees ook:
'Kap eens met dat 'mooie' social media-plaatje: geen kind is perfect' >
Lelijke pony
Tweeënhalf jaar later werd haar dochter geboren. Na een tijdje merkte Lorna dat ze minder over haar dochter op social media postte. ‘Ik ging erover nadenken: was het omdat dit de tweede ronde van het moederschap was en ik niet de behoefte voelde om het van de daken te schreeuwen? Was het omdat zij een meisje was?’ Lorna realiseerde zich dat ze zelf als kind ook niet op internet stond. ‘Mijn lelijke pony van toen ik 12 jaar oud was en de dikke onderlip die ik als tiener had stonden niet op Facebook, want dat bestond toen niet. En daar ben ik nu opgelucht om. Dus waarom doe ik dat mijn kinderen nu wel aan?’
'Denk eerst na'
Lorna kwam tot de conclusie dat het posten van een kwetsbaar moment van haar kinderen, hoe eng of gedenkwaardig ook, niet langer alleen hun gezinsmoment is. ‘Het wordt onderdeel van de Facebook-machine’, zegt ze. ‘Ik heb niet langer controle over wie het ziet, wie het gebruikt en met welk doel.’ Ze wil nog steeds foto’s en video’s delen om verre vrienden en familieleden op de hoogte te houden en steun te ontvangen als het niet goed gaat met haar kinderen. Maar ze denkt nu goed na vóórdat ze iets post: ‘Ik vraag mezelf steeds af: zou dit mijn kind op een dag in verlegenheid kunnen brengen? Of is er een andere manier dan Facebook om steun van mijn omgeving te ontvangen?’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Ook interessant
