Op vakantie in Oman: ‘Niet één ding viel tegen, het was zelfs nog mooier dan verwacht’

“Voor deze reis had ik een nogal strakke planning gemaakt: we waren maar twee weken in Oman en ik ­wilde veel zien. Maar van alles wat we voorbij hebben zien komen viel niet één activiteit of bezienswaardigheid tegen; het was vaak zelfs mooier dan verwacht.

Strak dagprogramma

Zo’n planning vraagt ook om een strak dagprogramma. Elke dag pakten we onze spullen in en reden we in onze gehuurde 4×4 naar een nieuwe stad of streek; tijdens het dutje van Juliëtte reden we naar de tweede activiteit van de dag.

De kinderen gingen daar goed in mee. Voor hen sloten we de dag altijd af in een speeltuin, waar we overigens nooit lang naar hoefden te zoeken: ik heb zelden een land gezien met zoveel mooie, grote en schone speeltuinen.

Onderweg zag ik alle soorten landschappen voorbijkomen. We begonnen in de hoofdstad Muscat, daarna naar Wadi Shab waar het groen en rotsachtig was, en later liepen we door Sur, een mooi havenstadje met witte gebouwen. En dan was er ook nog woestijn, de turquoise zee… Alsof je elke keer in een andere wereld stapt.

Wandelingen

In Oman kun je mooie wandelingen maken. Om naar Wadi Shab te komen, volgden we bijvoorbeeld een prachtige route door een kloof. Met een bootje gingen we de eerste wadi door, dat is een vallei die bij heftige regenval helemaal volstroomt met water. Vervolgens kwamen we in een oase met palmbomen, waarna het landschap wat harder werd, met kale vlaktes en rotsen.

We moesten zelfs klauteren en klimmen, iets wat Nora-Lynn heel goed deed, en dan weer langs het water, om uiteindelijk bij een poeltje uit te komen waar we hebben gezwommen. Ik bleef met Juliëtte een beetje aan de kant, steentjes gooien en kijken naar de visjes die aan je tenen knabbelen.

Traditionele kleding

Ik had vooraf al het nodige gelezen over de cultuur en de Omani. Zo wist ik al dat het leven er heel anders is dan wij gewend zijn. Mannen en vrouwen dragen traditionele kleding en overal zie je bordjes waarop staat dat je jezelf moet bedekken, ook op het strand of bij een wadi. Ik deed dat dan ook en droeg altijd lange rokken en ­jurken; als we gingen zwemmen, liet ik Juliëtte niet alleen in een zwemluier het water ingaan.

“Mensen zijn er heel lief voor kinderen, dan kregen ze bijvoorbeeld een dadel toegestopt”

In restaurants was het wel even wennen. Daar eet je niet tussen alle andere ­gasten, maar krijg je als gezin een ‘family room’. Vrouwen mogen namelijk niet zomaar tussen andere mannen zitten. De meisjes waren al snel gewend aan alle traditionele ­kleding, al keken ze wel echt even hun ogen uit toen ze de bedoeïenvrouwen van Nizwa zagen, met hun bijzondere snavelmaskers. Het viel me op dat de mensen heel lief zijn voor kinderen: de meisjes kregen regelmatig een aai over de bol, of een dadel toegestopt.

Sterrenhemel

Omdat we veel onderweg waren, besloten we te ­bezuinigen op hotels: daar waren we toch alleen maar om te slapen.

Ik wilde ook graag de woestijn in en daarom boekten we een overnachting in een hutje in woestijngebied Wahiba Sands. Het was een hele belevenis; de beheerder stuurde via Whatsapp instructies met hoe we er moesten komen: bij deze groep kamelen links, bij de palmbomen rechts – en vooral niet van de weg raken, ­anders zakt de auto meteen weg in het zand.

Het resort bleek een fijne plek met een speeltuin en een zwembad. Er was ook een boer met geitjes, de meisjes mochten helpen de fles te geven. Om ons heen waren alleen zandvlaktes en kamelen. ’s Avonds zag ik hoe donker het kan worden als er geen enkel licht van de stad is. Niets is zo mooi als een sterrenhemel in de woestijn.

Lees ook – L.A. tot San Francisco: ‘Een volle vakantie, maar fijn om zo lang samen te zijn’ >

Ogen uitkijken

Het leuke aan Oman is dat het echt nog onontdekt is: je staat er niet tussen hordes toeristen foto’s te maken. Zo bezochten we een keer een kamelenmarkt in Sinaw, waar we online iets over hadden gelezen. Er was geen enkele toerist, iedereen gaapte ons aan.

“In Oman sta je niet tussen de hordes toeristen”

Ineens ging er een man in het midden van de markt staan met een kameel. Er werd van alles geroepen, waarna de kameel verkocht werd en een volgende verkoper in het midden ging staan. Dat was zo’n bijzonder tafereel, we keken onze ogen uit. De meisjes ook; Nora-Lynn wees ons op pick-uptrucks waar de kamelen gewoon in de laadbak werden gezet. In Birkat Al Mouz verbaasden we ons over de prachtige ­ruïnes; Nora-Lynn vroeg zich ondertussen hardop af waarom alles zo oud en vervallen was.

Meemaken

Ondanks ons drukke schema was er ook altijd ruimte voor dingen die spontaan op ons pad kwamen of om ergens even koffie te drinken. Zoals een pottenbakker waar we toevallig langsreden.

We mochten even binnenkijken, waarna de bakker zijn schijf aanslingerde en de meisjes met een stukje klei ook een potje mochten maken. Dat is waarom we dit soort reizen maken: om onze kinderen te laten zien wat voor culturen er zijn, hoe andere kinderen leven. Ook toen we door de oase van Al Hamra liepen, besefte ik goed: het is heel bijzonder dat we dit met ons gezin mogen meemaken.”

Doen

Groots Sultan Qaboos in Muscat is de grootste moskee van Oman. In de gebedsruimte verbaasde ik me over de enorme kroonluchter en het gigantische tapijt. ­Bijzonder dat het open is voor toeristen. De kinderen konden er lekker rondrennen.

Geheimtip Je kunt je hart ophalen als het gaat om kastelen en forten. Bijvoorbeeld het Jabreen Castle: minder bekend dan Nizwa Fort en daardoor rustiger. Fantastische ­architectuur in een schitterend landschap.

Wandelparadijs In Oman kun je heel mooi hiken, zoals de genoemde route naar de Wadi Shab. Maar ook de Wadi Bani Khalid is prachtig en de Balcony walk bij Jebel Shams, met uitzicht op de Nakhar-kloof.

Slapen

Hutje in de woestijn Vraag je onze dochter wat zij het leukst vond, dan noemt ze ‘ons gele huisje met nummer 7’; ons hutje op het resort. Een geweldige plek waar na zes uur het kampvuur aangaat. goldenpalmoasis.com

Favoriet De leukste overnachting vond ik bij Tiwi Sunrise. We aten hier een heerlijk Omaans diner. tiwisunrisewadishab.com

Huis van klei We sliepen in Alqalah Inn, een kleihuis in Al Hamra, met uitzicht op het oude ruïnedorp. Het is een kwartier rijden vanuit Misfah, het dorp langs het irrigatiekanaal.

Eten

Koffie met uitzicht We zijn weinig uit eten geweest: onze kinderen worden rond vijf uur hangry, terwijl de meeste mensen in Oman na half acht gaan eten. Koffiedrinken deden we wel regelmatig. Bijvoorbeeld bij Shawathin Cafe in Nizwa. Je hebt er prachtig uitzicht op Nizwa Fort.

Zoete beloning Na een wandeling over de irrigatiekanalen in Misfah Al Abriyeen, een traditioneel dorp met kleihuisjes, dronken we koffie en aten we heerlijke cheesecake bij Halwa coffee. De route door het oude kleihuis is superleuk en er is een speciaal hoekje voor kinderen met knuffelberen. instagram.com/halwa_coffee

Imara en Thijs maken vaker grote reizen met hun dochters. Kijk maar op Instagram: @globedochters