Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Hazel (39) is single moeder van Bryant (4).
“Toen Bryant een baby was, gingen zijn vader en ik uit elkaar. Maar daarmee was mijn kinderwens niet verdwenen. Ik kom vanzelf wel weer liefde tegen, dacht ik. Maar de enkele date die ik had, draaide uit op een fiasco. Na een paar jaar aanklungelen met mannen wist ik het zeker: laat mij maar lekker alleen. Alleen, hoe moet het dan met die baby waarnaar ik zo vurig verlang? Mijn beste vriend ken ik al sinds de middelbare school. Ook hij is single, maar een relatie tussen ons zal nooit een optie zijn; we voelen als broer en zus voor elkaar. Wel riepen we altijd grappend: als we op ons dertigste nog steeds single zijn, trouwen we gewoon met elkaar en maken bloedjes van kinderen. Maar ik trouwde met een ander en hij had het prima naar zijn zin in zijn vrijgezellenbestaan, en zo kwam het onderwerp nooit meer ter tafel.
Nu een relatie voor mij niet meer in het verschiet lijkt te liggen, schieten onze gesprekken steeds vaker weer door mijn hoofd. Wat als ik hem vraag om donor te zijn voor mijn kind? Tegelijkertijd ben ik me bewust van de mogelijke complicaties. Misschien schrikt hij zo van de vraag, dat het tussen ons in komt te staan, zeker als het antwoord nee is. En wat als het antwoord ja is, maar hij een gelijkwaardige rol wil in de opvoeding? Co-ouderen is iets wezenlijk anders dan gewoon vrienden zijn, dan delen we iets onmetelijk groots dat onze levens voor altijd zou veranderen – en daarmee onze vriendschap. Bovendien zouden we de eersten niet zijn in zo’n constructie bij wie één van de twee toch verliefde gevoelens krijgt. Allemaal redenen om de vraag dus toch niet te stellen. Mijn kinderwens verdwijnt niet, en een onbekende zaaddonor vind ik geen optie. Ik vind het belangrijk dat mijn kind van jongs af aan weet wie zijn vader is. In mijn hoofd ben ik alle mannen die ik ken al afgegaan, van heel dichtbij tot kennissen van kennissen. Maar niemand lijkt zo geschikt als mijn beste vriend. Ik ben bang dat ik mijn zoektocht pas kan voortzetten als ik zeker weet dat hij is uitgesloten – óf juist de ideale donor blijkt. Ik wil alleen mijn beste vriend niet kwijt door alleen al de vraag te stellen. Moet ik hem toch vragen de donor van mijn kind te worden?” Meer afleveringen van het dilemma? Elke week komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.