Bron: Canva
In een opwelling besloot Marije iets te doen wat eigenlijk echt niet kon: de unibrow van haar vier maanden oude baby verwijderen.
Marije, alleenstaande moeder van Rosie (1): “Ik weet dat je dit bij een baby niet mag doen. Echt. En toch heb ik het gedaan. Toen mijn dochter vier maanden oud was, heb ik haar unibrow weggehaald.
Mijn dochter is prachtig. Grote, bruine ogen waar je in verdrinkt, een bos zwart haar waar menig vrouw jaloers op zou zijn en… volle wenkbrauwen die in het midden nét iets te veel van elkaar houden. Zo gemeen als het klinkt, ik vond het gewoon niet mooi. Het was alles wat ik zag als ik naar haar keek.
Toen ik een fotoshoot plande om haar babyglorie vast te leggen, begon het te knagen. Want die foto’s zijn voor altijd. Ik weet dat het belachelijk is, maar ik zat er tóch mee in mijn maag.
De avond voor de shoot, terwijl ze vredig lag te slapen, stond ik met een pincet in mijn hand boven haar wieg. Ik voelde me een monster. In mijn hoofd hoorde ik haar al krijsen. Dit ging hem niet worden.
Ik ging over op een scheermesje. Heel voorzichtig, met chirurgische precisie, haalde ik wat donshaartjes tussen haar wenkbrauwen weg. In tien seconden was het gebeurd en ze sliep door als een roosje.
De volgende ochtend keek ik naar haar en voelde ik me vreselijk. Niet omdat ze er anders uitzag (ze zag eruit als zichzelf, maar dan nét wat frisser), maar omdat ik haar had veranderd. Mijn perfecte baby, die helemaal prima was zoals ze was. Sindsdien heb ik het nooit meer gedaan. Ze heeft nog steeds aanwezige wenkbrauwen, maar nu ze groter is valt het wat minder op dan in de babytijd. Ze is wie ze is, en ze is prachtig.
Toch weet ik zeker dat, als ze later die babyfoto’s terugziet, ze me dankbaar is. Althans, dat houd ik mezelf maar voor.
Ook Sandra heeft een geheim. Ze brak de pols van haar dochter en loog erover. Haar verhaal lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
