Verloskundige Djanifa da Conceica: ‘Niet-westerse ouders hebben slechtere geboorte-uitkomsten’

Djanifa (35): “Wist je dat de huidmeting bij baby’s in Nederland om geelzucht na de geboorte op te sporen minder betrouwbaar is voor baby’s met een donkere huidskleur? Doordat de huidmeter bij een donkere huid pas veel later uitslaat worden ze vaak te laat behandeld. Dat is simpelweg te voorkomen door de test niet via de huid, maar via bloed te doen.

Alleen, die informatie krijgen veel zwangeren van kleur niet. Niet per se uit onwil van de zorgverlener, maar doordat die zich ook lang niet altijd bewust is van de betrouwbaarheid van bepaalde uitslagen voor verschillende huidskleuren.

Verloskunde

De interesse in zwangerschap en baby’s zat me niet in het bloed. Pas op mijn 23e, toen ik even niet wist welke kant ik op wilde met mijn opleiding, ontdekte ik via de tv-serie Private practice, een spin-off van Grey’s anatomy over een vrouwenkliniek, het vak verloskunde. Ik was meteen om.

In 2017 kocht ik me in bij een verloskundigenpraktijk in Rotterdam-Zuid, waar we zo’n 25 vrouwen per maand begeleiden. Daar ontdekte ik dat geboortezorg in Nederland hele­­maal niet zo laagdrempelig en gelijkwaardig is als we misschien denken.

“De geboortezorg in Nederland is hele­­maal niet zo laagdrempelig en gelijkwaardig als we denken”

Ouders met een niet-westerse achtergrond en mensen die dicht bij de armoedegrens leven hebben slechtere geboorte-uitkomsten. Meer vroeggeboorten, meer stilgeboren kinderen, meer miskramen, meer te kleine ­baby’s. Dat heeft deels te maken met leefstijl, maar deels ook met de toegankelijkheid van voorlichting én het feit dat je voor extra’s als een lactatiekundige, doula of bevallingscursussen moet betalen. Niets gelijkwaardigheid, dus.

Het geboortesysteem in Nederland is gebouwd rond de opgeleide, witte zwangere. Maar die is niet universeel. Sommige mensen hebben gewoon andere of wat meer hulp en informatie nodig om te weten wat hun ­keuzes zijn en om tot diezelfde goede geboorte-uitkomst te komen – al is dat natuurlijk niet altijd maakbaar.

Gelijke start

Als we in Nederland geloven dat alle kinderen een gelijke start verdienen, zouden we om te beginnen de toegankelijkheid van de geboortezorg kunnen verbeteren.

Om die reden begon ik drie jaar geleden met het posten van filmpjes op sociale ­media, voornamelijk YouTube, onder de naam VerlosMoeder. We hebben er meer dan 24.000 abonnees. Inmiddels is er ook een podcast. Zodat informatie over zwanger worden, zwangerschap, bevalling en het eerste jaar met een baby voor iederéén ­gratis en begrijpelijk is.

Mijn man Edson helpt achter de schermen mee, vooral bij het editen van de filmpjes. Hij is regisseur en won onlangs een Gouden Kalf voor de serie Rampvlucht, over de Bijlmerramp. Ook ín mijn filmpjes is hij regelmatig te zien, maar onze rolverdeling is duidelijk: ik ben fulltime verloskundige, hij is fulltime filmmaker.

Verder werkt mijn goede vriendin Debbie Kartadiwirja achter de schermen als copywriter en contentmarketeer keihard mee aan het platform, waarop ik trouwens ook vertel over mijn eigen ervaringen als moeder en de rol van partners in de zwanger­schap en het ouderschap.

Lees ook – Moeders met een migratieachtergrond vertellen over het opvoeden van kinderen van kleur in Nederland >

Voor álle ouders

Mijn boek VerlosMoeder schreef ik naast dat alles, in iets meer dan een jaar tijd. ­Tijdens mijn eerste zwangerschap – ik ben nu hoogzwanger van de tweede – miste ik een stappenplan van zwanger worden tot het eerste jaar met een baby, voor álle ouders. Dus: hoe werkt een menstruatie­cyclus, maar ook: wat zijn darmkampjes en wanneer start je met vaste voeding bij je baby? Daarnaast behandel ik kwalen als zwanger­schapsdiabetes en hoge bloeddruk, omdat lang niet alle zwangerschappen nu eenmaal van een leien dakje gaan.

Met mijn boek wil ik al die praktische informatie in één bundel aanbieden. En dan vooral zo divers mogelijk, want ik herkende mezelf als vrouw van kleur in geen enkel boek dat in Nederland op de markt was. Daarnaast richt ik me in VerlosMoeder op verschillende gezinsvormen en hoe je daarbinnen zwanger kunt worden – via inseminatie of een geslachtsceldonor, bijvoorbeeld.

“Voor elk verkocht boek geven we een digitaal exemplaar weg”

Met mijn uitgever heb ik de stichting Call to Actie in het leven geroepen. Daarmee geven we voor elk verkocht boek een digitaal exemplaar van het boek weg aan iemand die het goed kan gebruiken, maar het zich financieel niet kan veroorloven. Zorgver­leners, onder wie verloskundigen, kunnen die mensen aandragen. Ja, het is ook nogal een aanschaf, 35 euro, een boek maken is duur. Op deze manier wil ik het toch voor iedereen toegankelijk maken.

Solopraktijk

Onlangs ben ik een solopraktijk gestart in Rotterdam-Noord. Spannend, maar beter te combineren met onze woonplek. Na mijn bevallingsverlof ga ik er aan de slag. Yuna snapt volledig wat er gaande is. Dan pakt ze de Doppler uit mijn tas en vraagt: ‘Mama, kunnen we even naar mijn babyzusje luisteren?’ Ze weet wat een echo is, hoe een bevalling werkt en is enorm bezig met de komst van haar babyzusje.

Leuk: mijn collega en vriendin Marjolein, die ook Yuna haalde, begeleidt me bij mijn zwanger­schap en ik begeleidde haar. Ik heb collega’s die hun eigen zwangerschappen bezorgder beleven doordat ze weten wat er allemaal kan misgaan. Maar zelf ben ik juist rustig en nuchter; dankzij mijn vakkennis weet ik dat ellende relatief heel ­weinig voorkomt.”

Djanifa hoopt bij te dragen aan (meer) gelijkwaardige zorg in Nederland. Meer weten? VerlosMoeder, het handboek van kinderwens naar minimens, Djanifa da Conceicao, Lev. boeken, € 34,99 verlosmoeder.nl