Verloskundige over bevalling van beste vriendin: ‘In de negen jaar dat ik haar ken, heb ik haar nooit zo gezien’

⁠”Het is vroeg in de ochtend als ze me belt. ‘Twee streepjes betekent dat ik zwanger ben, toch?!’ Ik kan het haast niet geloven, het lijkt nog zo kort geleden dat we samen leerden voor de eindexamens van de middelbare school. Nu ben ik verloskundige, en wordt zij mama. ⁠

⁠Wanneer ze aan het persen is en ik voor iets anders in het ziekenhuis ben, loop ik even langs haar verloskamer om haar kort succes te wensen. Opeens twijfel ik of ze nu, in dit intense moment, wel op mijn woorden zit te wachten. Ik staar door het raam van de deur naar haar moeder die nerveus naast het bed staat. De kraamzorg ziet mij staan en opent de deur. ‘Is dat Naomi? Vraag of ze binnenkomt’, hoor ik mijn vriendin zeggen. ‘Je komt precies op het juiste moment, ik kan niet meer…’

“Ik schrik als ik haar zie. Ze is lijkbleek. Uitgeput.”

Ik schrik als ik haar zie. Ze is lijkbleek. Uitgeput. In de negen jaar dat ik haar ken, heb ik haar nog nooit zo gezien. Bij elke andere vrouw die uren weeën heeft weggezucht verwacht ik haar zo aan te treffen, een verklaarbaar resultaat van intense pijn. Maar in dit moment voel ik me even geen verloskundige maar alleen een vriendin…”

⁠

De hele blog van Naomi lees je hier op Mamaplaats